Δείτε το νέο κανάλι της π - Astrology στο You Tube, με επιλεγμένα και ενδιαφέροντα βίντεο σχετικά με την Αστρολογία, την μέθοδο π και το εξελικτικό ταξίδι.
Μπορείτε να δείτε το κανάλι εδώ:
Μια νέα μορφή Αστρολογίας που ασχολείται με την ισορροπία των "αντιθέτων", την σύγκλιση των δύο πόλων οποιουδήποτε ζητήματος / θέματος, την αποταύτιση απο τον περιφερειακό "εαυτό" και την επαφή με τον πραγματικό μας Εαυτό (με τον πυρήνα μας).
Δείτε το νέο κανάλι της π - Astrology στο You Tube, με επιλεγμένα και ενδιαφέροντα βίντεο σχετικά με την Αστρολογία, την μέθοδο π και το εξελικτικό ταξίδι.
Μπορείτε να δείτε το κανάλι εδώ:
H π - Astrology προτείνει μερικά απο τα καλύτερα βιβλία Αστρολογίας και Αυτογνωσίας που κυκλοφορούν. Εκατοντάδες τίτλοι βιβλίων - και η λίστα θα ανανεώνεται με καινούργιους τίτλους κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Τα βιβλία είναι χωρισμένα σε κατηγορίες, για να βρίσκετε εύκολα αυτό που ψάχνετε.
Μπορείτε να δείτε την βιβλιοθήκη στο Pinterest:
Δείτε το νέο site της π - Astrology με μια πιο σύγχρονη αισθητική και περιεχόμενο. Είναι διαθέσιμο και σε mobile έκδοση για να μπορείτε να το ανοίξετε κι από το κινητό ή το τάμπλετ σας, χωρίς συνεχή zoom in και out. Η διεύθυνση είναι η ίδια:
Πλακέτα Τέσλα
Ο εφευρέτης και επιστήμονας Νίκολα Τέσλα (1856-1943) ανέπτυξε διάφορες φθηνές θεραπευτικές μεθόδους, βασιζόμενες σε αρχές που η σύγχρονη συμβατική ιατρική μόλις αρχίζει να ερευνά…Η ΠΛΑΚΕΤΑ ΤΕΣΛΑ δρα θεραπευτικά, τόσο στο βιολογικό, όσο και στο ενεργειακό επίπεδο του ανθρώπου, εξασφαλίζοντας θωράκιση της υγείας μας και την απαλλαγή από τυχόν πόνους και ενοχλήσεις. Η Πλακέτα Τέσλα, δημιουργώντας γύρω της ένα θετικό ενεργειακό πεδίο, μπορεί να εξουδετερώνει τον πόνο, να εμποδίζει την εξέλιξη της ασθένειας, να εξαλείφει την ένταση και τα αποτελέσματα του στρες, και να βελτιώνει γενικώς τη διάθεση και την ευεξία μας.
https://zenithmag.wordpress.com/energyteslaplates/
Λαβέλιξη
Η Λαβέλιξη είναι ένα πανάρχαιο σύμβολο που συνδυάζει τον κύκλο και τη σπείρα, για να ορίσει ένα μονοπάτι που οδηγεί στο κέντρο, και από το κέντρο προς τα έξω. Εργαλείο συνειδητότητας και εξέλιξης βασισμένο στην Ιερή Γεωμετρία. Μας βοηθά να συντονιστούμε με τη συμπαντική ενέργεια και να επιτρέψουμε στο σώμα μας να έρθει σε επαφή με τη δόνηση της αγάπης που μας περιβάλλει. Είναι γεμάτη με μόνιμα ενεργοποιημένο νερό (ζωντανό νερό). Αποτελεί πρότυπο υγείας για τα κύτταρά μας. Καθαρίζει το ενεργειακό μας πεδίο, ενισχύει την αύρα, και βοηθά το υλικό, αιθερικό και αστρικό σώμα να αποκτήσει τη χαμένη ισορροπία του.
http://lavelixi.blogspot.com/2013/11/1.html
Οργονίτες
Η οργόνη είναι ένας είδος αρχέγονης κοσμικής ενέργειας που ανακαλύφθηκε από τον Δρ. Wilhelm Reich (1897-1957) στα τέλη του 1930 και ο οποίος προσδιόρισε πολλές από τις βασικές της ιδιότητες. Οι οργονίτες είναι η εξέλιξη της έρευνας του Βίλχελμ Ράιχ και είναι συνθέσεις – κατασκευές που παράγουν ενέργεια και μετατρέπουν αρνητικές ενέργειες σε θετικές. Φέρνουν εξισορρόπηση στο περιβάλλον, μειώνουν την ακτινοβολία που υπάρχει σε ένα χώρο από τις ηλεκτρικές και ασύρματες συσκευές και εξουδετερώνουν το γεωπαθητικό στρες. Εκτός από το ότι διορθώνουν την ενέργεια στο χώρο, είναι η λύση και για την εναρμόνιση της ενέργειας του σώματός μας.
https://www.orgonitecreations.com/
Βότανα
Τα βότανα,
έχουν μια πολύ βαθιά ιστορία που χάνεται ανά τους αιώνες. Ως βότανα θεωρούνται
τα φυτά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και στην καθημερινή μας μαγειρική αλλά
και στην ιατρική. Τα βότανα, με τη μορφή ροφήματος, είναι ο πιο διαδεδομένος
φυσικός τρόπος αντιμετώπισης διαφόρων παθήσεων του οργανισμού αλλά και
θωράκισης του ανοσοποιητικού μας συστήματος. Είναι ένα δώρο που μας προσφέρει
απλόχερα η φύση εδώ και πολλά χρόνια.
https://www.herbstore.gr/c/botana/
Γενικά υπάρχουν τρεις μεγάλες κατηγορίες
ανθρώπων, σε σχέση με την συνειδητότητα που έχουν αναπτύξει και το πόσο συχνά
βιώνουν εμπειρίες συνειδητότητας Χείρωνα: ο μέσος
όρος, η εξατομίκευση και η πνευματικότητα. Το σε ποια κατηγορία ανήκει
κάποιος είναι κάτι που δεν φαίνεται από
το ωροσκόπιο και μόνο (μπορεί να υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ή πιθανά
σενάρια στον χάρτη, αλλά μόνο η προσωπική ιστορία κάποιου μπορεί να μας
οδηγήσει στο να καταλάβουμε σε ποια από τις τρεις κατηγορίες ανήκει). Όλοι μας
βιώνουμε κάποιες στιγμές στη ζωή μας και τις τρεις μορφές συνειδητότητας, ανεξάρτητα από την κατηγορία στην οποία
ανήκουμε. Αυτό που διαφοροποιεί την μια κατηγορία από την άλλη, είναι ο βαθμός και η συχνότητα με την οποία βιώνουμε την μία ή
την άλλη μορφή συνειδητότητας. Έτσι υπάρχουν άνθρωποι που κατά το μεγαλύτερο
μέρος της ζωής τους έχουν χαμηλή συνειδητότητα στα περισσότερα ζητήματα – θέματα τους, ή
κάποιοι άλλοι που εξελίσσονται γρηγορότερα και αυξάνουν περισσότερο (πιο συχνά)
την συνειδητότητά τους κλπ. Κάθε κατηγορία περιλαμβάνει τρία στάδια, ανάλογα με το αν είμαστε στην
αρχή, στη μέση ή προς το τέλος των εμπειριών και των βιωμάτων της κάθε
κατηγορίας.
Όλοι μας θα περάσουμε (και
περνάμε) σταδιακά απ’ όλα τα στάδια στις διάφορες επανενσαρκώσεις μας. Όλα τα στάδια είναι σημαντικά. Κανένα στάδιο δεν είναι «καλύτερο» ή «χειρότερο» από το
άλλο. Το κάθε στάδιο μας προετοιμάζει για το επόμενο. Και το πιο σημαντικό είναι να γνωρίζουμε ότι δεν θα μπορέσουμε ποτέ να φτάσουμε στα πιο
«εξελιγμένα» / μετέπειτα στάδια παρακάμπτοντας κάποια από τα προηγούμενα!
Υπάρχει δηλαδή μια ΣΥΝΕΧΗΣ ΠΟΡΕΙΑ ΕΞΕΛΙΞΗΣ και
μετάβασης από το ένα στάδιο στο άλλο.
Ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα κατά την ερμηνεία ενός
γενέθλιου χάρτη, είναι το να γνωρίζουμε τον βαθμό συνειδητότητας που έχει κάποιος στα κρίσιμα
θέματα που θα τον απασχολήσουν στη ζωή του (το πόσο συνειδητός ή μη συνειδητός
είναι όσον αφορά τα θέματα αυτά). Κι ακόμα πιο πολύτιμο και χρήσιμο για την
ερμηνεία είναι το να γνωρίζουμε σε ποια θέματα θα είναι περισσότερο ακραίος (ποια χαρακτηριστικά εκφράζει σε
υπερβολή και ποια σε έλλειψη, είτε το κάνει συνειδητά είτε όχι). Στην π – Astrology ψάχνουμε να
βρούμε που υπάρχουν ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ στον χάρτη (υπερβολικές ταυτίσεις ή υπερβολικές απωθήσεις), γιατί αυτές
μας δείχνουν και μας οδηγούν στο να καταλάβουμε σε ποια ζητήματα θα
αντιμετωπίσει κάποιος πρόβλημα και το τι θα πρέπει να κάνει για να ζήσει μια καλύτερη και πιο ισορροπημένη (= ευτυχισμένη) ζωή. Κι αυτό
γιατί πάντα οποιαδήποτε ακρότητα – είτε πρόκειται για ακραία ταύτιση (= υπερβολική έκφραση), είτε για
απώθηση (= έλλειψη, αποφυγή) - - θα
δημιουργήσει αργά ή γρήγορα κάποιου είδους «δύσκολες» καταστάσεις στη ζωή του ατόμου αυτού.
Η μέθοδος αυτή δίνει κάποια
αποτελέσματα, αλλά δεν μας βοηθάει να καταλάβουμε το πόσο συνειδητός θα είναι κάποιος σε
σχέση με τα ζητήματα αυτά – και το κυριότερο, αν θα τα εκφράζει σε υπερβολή (= ταύτιση) ή σε έλλειψη (= απώθηση). Επιπλέον στην π – Astrology όπως ξέρουμε
δεν ξεχωρίζουμε τα σύμβολα ή τις όψεις σε «καλές» ή «κακές» (αφού τα πάντα
περιέχουν ισόποσα «θετικά» όσο και «αρνητικά» στοιχεία), ούτε την θέση των συμβόλων σαν «ιδανική» ή λιγότερο
«επιθυμητή» (κάθε σύμβολο εκφράζεται απλά με διαφορετικό τρόπο όπου κι αν
βρίσκεται και
δεν υπάρχουν «καλύτερες» ή «χειρότερες» θέσεις, ή σύμβολα που «αγαπάνε» ή
«μισούν» περισσότερο το ένα το άλλο = όλα μπορούν να συνεργαστούν και να συνυπάρξουν μια χαρά), οπότε ακολουθούμε μια
άλλη προσέγγιση, η οποία απαντά κάπως καλύτερα στα ερωτήματα αυτά.
Πληγές και θεραπεία
Το Εξελικτικό ταξίδι της ενθύμησης και της "επανένωσης" όλων μας των κομματιών.
Από το δυϊσμό και τη διπολική σκέψη, στη βίωση του πραγματικού εαυτού
ΧΕΙΡΩΝΑΣ ΚΑΙ ΠΛΗΓΕΣ
Η πρωταρχική Πληγή
Υπάρχει βαθιά μέσα στον καθένα μας μια αγιάτρευτη Πληγή. Είναι η ίδια για όλους τους ανθρώπους. Είναι η πληγή του χωρισμού από την Πηγή, της καθόδου από το Όλον και το Πνεύμα, στην Ύλη - ενσάρκωση. Είναι η πληγή της «πτώσης» από την Ενότητα και το Φως, στο σώμα (αρρώστιες - θάνατος), τη Γη, το σκοτάδι, τη δυαδικότητα, τις ψευδαισθήσεις, τα δίπολα («καλό» – «κακό», «εγώ» – «εσύ» κλπ). Η εκδίωξη από τον Παράδεισο. Την ανίατη αυτή πληγή συμβολίζει ο Χείρωνας. Η πληγή είναι «ανίατη», γιατί ένα κομμάτι μας θυμάται ότι κάποτε ήμασταν όλοι ΕΝΑ. Ότι κάποτε ήμασταν όλοι ΦΩΣ.
Όσο λοιπόν βρισκόμαστε εδώ κάτω, το κομμάτι αυτό θα είναι πάντα ανικανοποίητο. Θα αισθάνεται ότι δεν είναι πλήρες. Θα αισθάνεται ένα ΚΕΝΟ. Το Εγώ προσπαθεί βέβαια να αναπληρώσει ή να γεμίσει αυτό το κενό. Προσπαθεί να θεραπεύσει την πληγή του. Όμως μάταια! Όσα και ν’ αποκτήσουμε σ’ αυτή τη ζωή (υλικά αγαθά, «τέλειες» σχέσεις, αυτογνωσία, πνευματικότητα, φώτιση ή οτιδήποτε άλλο), το κενό ποτέ δεν θα καλυφθεί πλήρως. Πάντα θα θέλουμε (συνειδητά ή ασυνείδητα) κάτι περισσότερο, κάτι «μεγαλύτερο», κάτι που να πλησιάζει στο ΟΛΟΝ, στο ΕΝΑ, στην ΠΗΓΗ.
Οι ατομικές πληγές
Εκτός από την πρωταρχική αυτή Πληγή που είναι κοινή για όλους τους ανθρώπους, ο καθένας μας έχει κι άλλες «μικρότερες» πληγές, που διαφέρουν από άτομο σε άτομο (ατομικές πληγές). Και αυτές οι πληγές δημιουργούν ένα είδος έλλειψης και μια αίσθηση ανικανοποίητου (όπως συμβαίνει και με την πρωταρχική Πληγή). Δημιουργούν μια αίσθηση ΚΕΝΟΥ μέσα μας και συνδέονται (συμβολίζουν) τους τομείς και τα χαρακτηριστικά εκείνα που (νομίζουμε ότι) δεν έχουμε, που νομίζουμε ότι μας «λείπουν» και που αποζητάμε απεγνωσμένα. Τις πληγές αυτές συμβολίζει επίσης η θέση του Χείρωνα στο γενέθλιο χάρτη μας (ζώδιο – οίκος – όψεις του Χείρωνα με άλλους πλανήτες).
ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΠΛΗΓΕΣ
Ερχόμαστε στη ζωή αυτή νομίζοντας ότι είμαστε διασπασμένοι σε πολλά «κομμάτια». Αισθανόμαστε αποκομμένοι από το Φως. Η συνειδητότητα που έχουμε όταν γεννιόμαστε είναι διπολική. Αυτό σημαίνει πως έχουμε επιλεκτικές - διπολικές αισθήσεις και νου. Βλέπουμε μόνο ένα πολύ μικρό μέρος της «αλήθειας», το οποίο λανθασμένα θεωρούμε σαν την «απόλυτη» και «μοναδική» αλήθεια.
Το κάθε τι στη φύση αλλά και στην ανθρώπινη εμπειρία (σύμβολο, όψη, χαρακτηριστικό, ζήτημα κλπ) περιέχει πάντα και τους δύο πόλους (Φυσικός Νόμος). Το κάθε τι περιέχει συγχρόνως και το «αντίθετό» του. Το κάθε τι είναι ουδέτερο και είναι μόνο το Εγώ αυτό που ταυτίζεται με τον έναν από τους δύο πόλους και απωθεί τον άλλο, κρίνοντας κάτι σαν «θετικό» ή «αρνητικό».
Περιέχετε πάντα και τους δύο πόλους ενός οποιουδήποτε ζητήματος, απλά δεν το ξέρετε ή σας έρχεται πιο βολικό να εκφράζετε μόνο τον ένα από τους δύο πόλους και να απωθείτε τον άλλο (είτε από συνήθεια, είτε γατί έτσι σας έχουν μάθει, ή για να γίνεστε αρεστοί και να σας αποδέχονται – επιδοκιμάζουν οι άλλοι κλπ).
Τείνουμε λοιπόν να μεγαλοποιούμε – εκφράζουμε το ένα μέρος (πόλο) ενός γεγονότος ή ενός θέματος και να ελαχιστοποιούμε – απορρίπτουμε το άλλο (αυτή είναι η σωστή σκέψη, αυτή είναι η λάθος δράση, αυτή είναι η σωστή θρησκεία, αυτό είναι ατυχία, αυτό είναι καλό, αυτό είναι κακό κλπ). Είμαστε συνειδητοί (γνωρίζουμε) για το ένα μέρος και απωθούμε το άλλο (το οποίο παραμένει κρυφό). Έτσι καταλήγουμε με μια διαστρεβλωμένη άποψη – γνώση κλπ για το τι πραγματικά μας συμβαίνει, για το ποιοι πραγματικά είμαστε. Ο Martin Lass στο καλύτερο μέχρι στιγμής βιβλίο που έχει γραφτεί για το Χείρωνα, αναφέρει ότι κάθε φορά που το κάνουμε αυτό, δημιουργούμε μια πληγή.
Διαβάστε όλο το άρθρο ΕΔΩ ...
ΖΗΤΗΜΑ - ΘΕΜΑ:
«Πως είναι δυνατόν να γεννήθηκα εγώ απ’ αυτούς τους
γονείς;»
Δεν ξέρω εσείς, αλλά εγώ πολλές φορές, σαν παιδί,
αναρωτήθηκα: «Πως είναι δυνατόν να γεννήθηκα εγώ απ’ αυτούς τους γονείς;»
Πόσες και πόσες φορές σαν παιδιά δεν νιώσαμε ότι οι άνθρωποι που μας έφεραν στη
ζωή είναι τόσο «διαφορετικοί» από μας…Πως λοιπόν να μπορέσουν να μας
κατανοήσουν και να μας συντρέξουν;
Τα χρόνια πέρασαν…Μαζί και η επαναστατημένη εφηβεία μας…Και ήρθε υποτίθεται η
ενηλικίωση. Όμως ακόμα και σαν «ενήλικοι», η σχέση με τους γονείς μας είναι
πάντα μια πολύ ιδιαίτερη και ευαίσθητη σχέση. Κι αυτό γιατί μέσα σ’ αυτήν
κρύβονται τα πιο βαθιά ψυχολογικά μας θέματα, οι πιο σημαντικοί αυτόματοι
«προγραμματισμοί» μας και οι πιο επώδυνες ταυτίσεις μας. Τώρα που μιλάμε, οι
γονείς μας μπορεί να είναι εν ζωή ή μπορεί και να έχουν πεθάνει. Εμείς όμως,
πάντα μένουμε «χαραγμένοι» από την αλληλεπίδραση μ’ αυτές τις Ψυχές, με τις
οποίες, καθόλου τυχαία, ήρθαμε σε επαφή. Και όταν έρχεται η στιγμή,
ακολουθώντας συνήθως ασυνείδητα τη ροή της ζωής, γινόμαστε κι εμείς κάποτε,
γονείς κάποιων άλλων Ψυχών.
Κάποιες θεωρίες υποστηρίζουν ότι η Ψυχή επιλέγει τους γονείς της πολύ πριν
ενσαρκωθεί. Σε ενεργειακό επίπεδο, οι γονείς που επιλέγονται από την Ψυχή είναι
πάντα συγγενικές με αυτήν. Αυτό σημαίνει ότι τα ενεργειακά πεδία των παιδιών
και των γονιών είναι τέτοια ώστε να είναι δυνατές και έντονες οι ενεργειακές
αλληλεπιδράσεις και ζυμώσεις μεταξύ τους. Επειδή λοιπόν οι ενέργειες είναι
συγγενικές, τα παιδιά και οι γονείς συνήθως «κουβαλούν» τα ίδια ψυχολογικά
θέματα. Μερικές φορές αυτό δεν είναι άμεσα αναγνωρίσιμο γιατί οι γονείς
μοιάζουν να εκφράζουν τον ακριβώς αντίθετο πόλο από αυτόν που εκφράζουν τα
παιδιά τους, σε πολλά σημαντικά ζητήματα. Για παράδειγμα, μπορεί η μητέρα να
είναι ένας πολύ δυναμικός, εξωστρεφής τύπος που ασχολείται συνέχεια με τα υλικά
πράγματα και την καθημερινότητα, δηλαδή με την εργασία, τα χρήματα, την
επιβίωση κλπ, ενώ η κόρη μπορεί να μην δείχνει κανένα ενδιαφέρον για τη ρουτίνα
της καθημερινότητας και να είναι συνέχεια απασχολημένη με εσωτερικές και
πνευματικές αναζητήσεις.
ΖΗΤΗΜΑ - ΘΕΜΑ:
Γιατί αναζητούμε πάντοτε αυτό που "νομίζουμε"
ότι μας λείπει;
Να διευκρινήσω πρώτον οτι είμαι άνθρωπος - άρα θα μιλήσω
απο την ανθρώπινη πλευρά. Αν κάποιος είναι Πνεύμα και θέλει να μας πει τις
δικές του απόψεις, ας γραφτεί στο φόρουμ κι ας το κάνει...
Αν ισχύει λοιπόν τελικά το "όπως πάνω έτσι και κάτω" (ή "όπως
κάτω έτσι και πάνω"), τότε τελικά μήπως όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε;;;
(άνθρωποι ενσαρκωμένοι και πνεύματα εν αναμονή ενσαρκώσεως). Μήπως τελικά
ισχύει για όλους το ότι "αναζητάμε πολύ αυτό που νομίζουμε ότι μας
λείπει;"...
Είμαστε εδώ κάτω (γιατί προφανώς ένα κομμάτι μας θέλει να ζήσει διάφορες
εμπειρίες) - αλλά συγχρόνως (και ιδιαίτερα όταν οι εμπειρίες είναι διαφορετικές
απ' αυτές που νομίζαμε ότι θα θέλαμε), θέλουμε να την κάνουμε (αχ εδώ δεν είναι
ωραία πρέπει να φύγω απ' αυτό τον κόσμο της ύλης και του πόνου και να ξαναγίνω
"τέλειο" πνεύμα - για να βρώ την ησυχία μου). Μόλις ηρεμήσουν λίγο τα
πράγματα και οι εμπειρίες αρχίσουν να ξαναείναι όπως θα τις θέλαμε - το
ξανασκεφτόμαστε... "Μήπως είναι καλά κι εδώ στην ύλη;" κλπ κλπ (μέχρι
να ξαναρχίσουν οι εμπειρίες να γίνονται "δυσάρεστες", οπότε το
ξανασκεφτόμαστε για το Πνεύμα)!!
Και τελικά ποιος μας λέει ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα και στην κατάσταση του
πνεύματος; Γιατί να ήμασταν κάποτε "τέλειοι";
Η κάθοδος στην Ύλη και η επιστροφή στην Πηγή. Πως να βιώσουμε τον Παράδεισο στην Γη.
Το τέλος των ψευδαισθήσεων - η αρχή της Αλήθειας
Μέσα στην Ψυχή του κάθε ανθρώπου συνυπάρχουν δύο ειδών επιθυμίες:
Α) Οι επιθυμίες διαφοροποίησης και
Β) Οι επιθυμίες ένωσης.
ΚΑΘΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΣΤΗΝ ΥΛΗ / ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ / ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗΣ / ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΓΩ / ΤΑΥΤΙΣΗ ΜΕ ΤΟ ΕΓΩ / 6ος ΟΙΚΟΣ
Οι επιθυμίες διαφοροποίησης (το να είμαστε διαφορετικοί από τους άλλους) είναι «υπεύθυνες» για την κάθοδο στην Ύλη και για τις γήινες ενσαρκώσεις. Η Δημιουργία είναι αποτέλεσμα επίσης των επιθυμιών αυτών.
Έτσι η κάθε Ψυχή χρησιμοποιεί ένα «πακέτο» επανενσαρκώσεων, όπου μέσω του υλικού μας σώματος και μέσω των επιθυμιών διαφοροποίησης που έχουμε σε κάθε ενσάρκωση, εξερευνά την Ύλη και αποκτά εμπειρίες: εγώ είμαι αυτός και είμαι ξεχωριστός και διαφορετικός από σένα ή όλους τους υπόλοιπους. Τα όριά μου είναι μέχρι εδώ και μετά αρχίζουν τα δικά σου όρια. Οι εμπειρίες μου είναι αυτές και διαφέρουν από τις εμπειρίες τις δικές σου ή των άλλων. Το σώμα μου είναι αυτό και είναι διαφορετικό από το δικό σου. Έχω αυτό το συγκεκριμένο «Εγώ», τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, το συγκεκριμένο επάγγελμα, τον συγκεκριμένο σύντροφο, έχω αυτές τις κατακτήσεις και τα υλικά αγαθά, που διαφέρουν από τα δικά σου ή των άλλων. Είμαι μοναδικός, είμαι ξεχωριστός…
Όλοι μας κρύβουμε βαθιά μέσα μας (ή όχι και τόσο βαθιά) αυτές τις επιθυμίες. Είναι πανανθρώπινες και απόλυτα δικαιολογημένες και σεβαστές. Μέσω των επιθυμιών μας αυτών, εξερευνούμε την Ύλη (και μαζί με μας και η Ψυχή μας), δημιουργούμε τους μικρούς πλαστούς «ξεχωριστούς» κόσμους μας και μαζεύουμε εμπειρίες, σε κάθε μας ενσάρκωση…
Ο 6ος οίκος, η Παρθένος και ο Χείρωνας συμβολίζουν την ύλη και την απόκτηση εμπειριών στο γήινο επίπεδο (ταύτιση με το Εγώ, πληγές, αίσθηση κενού και έλλειψης, προσπάθεια να τα βγάλουμε πέρα με την καθημερινότητα μας σαν διαφορετικές οντότητες από τους άλλους).
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ – ΠΗΓΗ / 12ος ΟΙΚΟΣ
Συγχρόνως όμως όλοι έχουμε μέσα μας και κάποιες άλλες επιθυμίες: της επιθυμίες της ένωσης και της επιστροφής στην Πηγή!
Βαθιά μέσα μας όλοι θυμόμαστε ότι κάποτε ήμασταν όλοι ΈΝΑ, ότι δεν υπήρχε ο πόνος του χωρισμού και της γήινης εμπειρίας. Υπάρχουν κομμάτια του εαυτού μας που θα ήθελαν να επιστρέψουν ξανά στην Πηγή, σ’ αυτό που ήμασταν κάποτε…
Οι επιθυμίες της ένωσης είναι «υπεύθυνες» για το εσωτερικό - εξελικτικό ή το πνευματικό μας ταξίδι. Μετά από πολλές ενσαρκώσεις και αφού έχουμε εκπληρώσει πολλές από τις γήινες επιθυμίες μας (τις επιθυμίες διαφοροποίησης), αρχίζουμε να αισθανόμαστε όλο και περισσότερο μια υπαρξιακή δυσφορία. Οι επιτυχίες μας και οι γήινες απολαύσεις αρχίζουν να μην μας καλύπτουν πια τόσο απόλυτα. Χαιρόμαστε όλο και λιγότερο για τις κατακτήσεις και τις επιτυχίες μας και αρχίζουμε να κάνουμε ερωτήσεις: «Αυτό ήταν όλο;», «Ποιος είναι ο δρόμος μου και η πορεία μου, από δω και πέρα;», «τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά; Μήπως υπάρχει κάτι μεγαλύτερο;», «Πώς θα εξελιχθώ;» κλπ
Οι Ιχθείς, ο 12ος οίκος κι ο Ποσειδώνας συμβολίζουν την αποφυγή των πληγών μας και της ύλης, τις ψευδαισθήσεις που έχουμε, την υπέρβαση του Εγώ (αποταύτιση από το ΕΓΩ), καθώς και την επιθυμία μας για επιστροφή στην Ολότητα και το Πνεύμα (Πηγή – μήτρα).
ΑΞΟΝΑΣ / ΔΙΠΟΛΟ 6 / 12 – ΠΑΡΘΕΝΟΣ / ΙΧΘΕΙΣ
Γενικότερα ο άξονας – δίπολο 6 / 12 – Παρθένος / Ιχθείς σχετίζεται με την κάθοδο από το Πνεύμα στην ύλη (στον κόσμο των μορφών), την επιθυμία μας να βιώσουμε εμπειρίες σαν διαφορετικές οντότητες - - - και την ταυτόχρονη επιθυμία μας για ένωση και επιστροφή στην Πηγή.
Διαβάστε όλο το άρθρο ΕΔΩ ...
ΖΗΤΗΜΑ - ΘΕΜΑ:
"Γιατί η ζωή στον πλανήτη Γη είναι τόσο χάλια; Η -
μήπως δεν είναι;"
Ο Κρόνος στον 12ο ή στον 6ο (στην π - Astrology δεν
έχει σημασία αν ένας πλανήτης είναι σε κάποιον οίκο ή στον απέναντί του - και
οι δύο θέσεις έχουν παραπλήσιες ερμηνείες και κοινά ζητήματα / θέματα), φέρνει
στο προσκήνιο ζητήματα που αφορούν την
ισορροπία (ή την ανισορροπία) ανάμεσα στην Υλη και το Πνεύμα, ανάμεσα στην
"πραγματικότητα" και την φαντασίωση - ή την ψευδαίσθηση, ανάμεσα στο
"ατελές" και το "τέλειο", ανάμεσα στην καθημερινότητα και
στο αιώνιο, ανάμεσα στη διαφοροποίηση και την ενότητα, ανάμεσα στην φυγή και
στην άμεση αντιμετώπιση, ανάμεσα στον Παράδεισο και την Γη, ανάμεσα στο χάος
και την τάξη, ανάμεσα στην Πτώση και την επιστροφή στην Πηγή κλπ (όλα δηλαδή τα
ζητήματα του άξονα - δίπολου 6-12 / Παρθένος - Ιχθείς).
Ο Κρόνος σε ισορροπία στους οίκους αυτούς σημαίνει απόκτηση υπευθυνότητας σε σχέση με τα ζητήματα αυτά.
Αποφεύγουμε να δούμε κάτι για τον εαυτό μας; Πετάμε στα σύννεφα; Ο Κρόνος
εκφράζει ένα κομμάτι μέσα μας που θέλει να προσγειωθεί και να ζήσει στο τώρα.
Είμαστε κολλημένοι στα γήινα - αισθανόμαστε εγκλωβισμένοι στη ρουτίνα ή στα
προβλήματα; Ο Κρόνος εκφράζει ένα "κομμάτι" μέσα μας που ξέρει ότι
όλα αυτά είναι ψευδαισθήσεις - και μας "φέρνει" περισσότερο σ' επαφή με
τον πραγματικό Εαυτό μας.
Ενεργειακές μεταβολές σε συλλογικό επίπεδο
ΖΗΤΗΜΑ - ΘΕΜΑ:
"Ο Πλούτωνας θα είναι για κάποιο διάστημα ακόμα στον Αιγόκερω. Τι να περιμένω; Τι αλλαγές θα φέρει στη ζωή μου;"
Σύμφωνα με την π - Astrology, ο Πλούτωνας είναι ένας απ’ τους σημαντικότερους πλανήτες στο χάρτη (ίσως ο σημαντικότερος) και ο άξονας στον οποίο βρίσκεται στο γενέθλιο ωροσκόπιο (το ζώδιο το οποίο διανύει καθώς και το απέναντι του) αποτελούν το δρόμο της ατομικής Ψυχής, στην παρούσα ενσάρκωση.
Από το Φλεβάρη του 2008, ο πλανήτης Πλούτωνας μπήκε στο ζώδιο του Αιγόκερω. Αυτό σημαίνει ότι ο άξονας του Αιγόκερω-Καρκίνου αποκτά ιδιαίτερη σημασία σε συλλογικό πλέον επίπεδο. Όλες οι ψυχές που θα ενσαρκωθούν μέχρι το έτος 2024 θα έχουν σαν κύριο δρόμο τον παραπάνω άξονα. Βεβαίως θα διαφέρουν στους οίκους του Πλούτωνα και του αντιδιαμετρικού του σημείου και σε πολλά άλλα αστρολογικά χαρακτηριστικά αλλά παρόλ’ αυτά, αποτελούν μια γενιά με κοινά ερωτηματικά και ζητούμενα.
Με τον Πλούτωνα στον Αιγόκερω, τα ερωτηματικά επικεντρώνονται στα συναισθήματα, καθώς και την ισορροπημένη βίωση και έκφραση αυτών.
Ο Αιγόκερως ελέγχει το συναίσθημά του και δίνει πάντα την εντύπωση του «μεγάλου», του ενήλικου. Είναι σκληρός, πειθαρχημένος και απόλυτα κοντρολαρισμένος. Ελέγχει τις καταστάσεις γύρω του και δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Όλα γίνονται με οργάνωση και πρόγραμμα. Οι διαδικασίες και η διατήρηση των ‘τύπων’ αποκτούν ιδιαίτερη σημασία. Ο Αιγόκερως στηρίζεται στα πόδια του, αναλαμβάνει υπεύθυνα τις υποθέσεις του και τις διεκπεραιώνει με επιτυχία. Στηρίζει τις κοινωνικές δομές και συμμετέχει στην ιεραρχία. Σε ακραίες εκφράσεις γίνεται ψυχρός, αναίσθητος, στυγνός υπολογιστής, που ακολουθεί το γράμμα του Νόμου και τους κανόνες της εξουσίας. Ένας σκληρός, πειθαρχημένος στρατιώτης μέσα σε μια απόλυτα αποδεκτή ιεραρχία.
Απ’ την άλλη, ο Καρκίνος εκφράζει σε υπερβολή τα συναισθήματά του σαν μικρό παιδί. Αρνείται να μεγαλώσει και αφήνεται στην οικογένεια του για φροντίδα και ντάντεμα. Τα βλέπει όλα μέσα απ’ το φίλτρο του συναισθήματος, χωρίς λογική. Δεν ντρέπεται να παραδεχτεί την αδυναμία του, αντίθετα πολλές φορές την προβάλλει για να έχει την υποστήριξη και την προστασία των άλλων. Σε ακραίες εκφράσεις γίνεται ένα μικρό, αδύναμο, υπερευαίσθητο παιδί που δεν μεγαλώνει ποτέ και πάντα αναζητά τη στοργή και τη φροντίδα της μήτρας που τον έφερε στον κόσμο.
Πως να γίνουμε πιο υπεύθυνοι και να αντιμετωπίσουμε όσα "κουβαλάμε" από προηγούμενες ζωές.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ
Σύμφωνα με τη θεωρία της μετενσάρκωσης, ο άνθρωπος ζει μόνο μια φορά με τη συγκεκριμένη προσωπικότητα που έχει σ’ αυτή τη ζωή, αλλά όταν πεθαίνει, ουσιαστικά πεθαίνει και καταστρέφεται μόνο το σώμα του και η συγκεκριμένη αυτή προσωπικότητα. Οι εμπειρίες όμως που έχει αποκτήσει σ’ αυτή τη ζωή διατηρούνται! Η Ψυχή μας επιστρέφει πίσω στη Γη, μ’ ένα άλλο σώμα και μια άλλη προσωπικότητα, που όμως είναι συνέχεια και έχει όλες τις μνήμες, τα χαρίσματα και τα ελαττώματα της προηγούμενης .
Τα γεγονότα και οι ψυχολογικές συμπεριφορές από τις προηγούμενες ζωές θα επαναληφθούν πολλές φορές και σ’ αυτή τη ζωή. Τα παιδικά τραύματα για παράδειγμα, τα οποία οι περισσότεροι θεωρούν ότι είναι η αιτία πολλών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε σαν ενήλικες, δεν έγιναν για πρώτη φορά στην τωρινή παιδική μας ηλικία, αλλά πρόκειται για γεγονότα – κατάλοιπα από προηγούμενες ζωές, που απλώς επαναλαμβάνονται και σ’ αυτή τη ζωή. Μ’ άλλα λόγια ξαναβρισκόμαστε αντιμέτωποι με ότι είχαμε αφήσει στη μέση!
Τα προβλήματα λοιπόν που συναντάμε σ’ αυτή τη ζωή, ουσιαστικά είναι τα θέματα τα οποία δεν είχαμε δουλέψει σε προηγούμενες ζωές και τα οποία θα αντιμετωπίσουμε ξανά και στην παρούσα ενσάρκωση. Κάτι είχαμε αποφύγει να μάθουμε όσο αφορά τα θέματα αυτά και τα βρίσκουμε πάλι – για άλλη μια φορά –μπροστά μας. Είναι τα λεγόμενα καρμικά μας κατάλοιπα.
Γιατί όμως είχαμε αποφύγει στο παρελθόν (και συνεχίζουμε να αποφεύγουμε και τώρα) ν’ ασχοληθούμε με τα προβλήματα αυτά;
ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΚΟΠΟΙΣ ΚΤΩΝΤΑΙΟ κάθε άνθρωπος αναπτύσσει ορισμένους μηχανισμούς άμυνας απέναντι σ’ αυτά που τον ζορίζουν. Οι μηχανισμοί άμυνας είναι φυσιολογικές αντιδράσεις απέναντι σε μπλοκαρίσματα – δύσκολα ζητήματα της ζωής μας. Ένας από τους πιο συνηθισμένους μηχανισμούς άμυνας είναι και η αποφυγή. Όταν δηλαδή μας ζορίζει κάτι, συνήθως το αποφεύγουμε. Δεν θέλουμε ν’ ασχοληθούμε καθόλου μαζί του. Δεν θέλουμε να το ξέρουμε!
Η ισορροπία των αντιθέτων
Πως λειτουργούν τα πράγματα στην Φύση και στην ανθρώπινη εμπειρία.
Το κάθε τι στη φύση αποτελείται από δυο απόλυτα ισορροπημένες μεταξύ τους δυνάμεις (καλό / κακό, σκοτεινό / φωτεινό, αρσενικό / θηλυκό, εισπνοή – εκπνοή, μέρα – νύχτα, κρύο – ζέστη, γαλήνη – τρικυμία, ζωή - θάνατος κλπ) , οι οποίες συνυπάρχουν ταυτόχρονα, χωρίς ποτέ η μία να υπερκαλύπτει ή να εξουδετερώνει την άλλη. Η κάθε μια περιέχει την άλλη και μετασχηματίζεται από την μια μορφή στην άλλη, έτσι ώστε πάντα να υπάρχει ισορροπία.
Το ίδιο συμβαίνει και στην ανθρώπινη εμπειρία.
Έτσι ουσιαστικά δεν υπάρχουν «αντιθετικές» ή «αντιμαχόμενες» δυνάμεις (το κάθε τι περιέχει πάντα και το «αντίθετό» του – περιέχουμε πάντα ισόποσα και τους δύο πόλους ενός οποιουδήποτε ζητήματος / θέματος / χαρακτηριστικού μας σε πλήρη αρμονία και ισορροπία), ενώ είναι η δικιά μας μονομερής και ατελής συνειδητότητα (η συνειδητότητα του Εγώ) που μας οδηγεί στο να ταυτιστούμε με τον ένα ή τον άλλο πόλο και να νομίζουμε (ψευδώς) ότι ο άλλος πόλος είναι κάτι έξω από μας, ή κάτι που στρέφεται εναντίον μας.
Κι ενώ κανείς μας δεν βάζει ερωτήματα όπως: «Μπορώ να εισπνέω μόνο;» « Μπορώ να εκπνέω μόνο;» « Ποια είναι πιο «καλή» η εκπνοή ή η εισπνοή;» «Μ’ αρέσει το καλοκαίρι. Μήπως σας παρακαλώ θα μπορούσαμε να έχουμε συνέχεια καλοκαίρι;» κλπ, ούτε αμφισβητεί το πώς λειτουργούν τα πράγματα στην φύση (τα θεωρούμε απλά δεδομένα), δεν κάνουμε το ίδιο και όσον αφορά την προσωπική μας ιστορία. Προσπαθούμε να παραμείνουμε για πάντα μόνο στον ένα πόλο – να έχουμε συνεχώς καλοκαίρι ή χειμώνα στη ζωή μας – να εκπνέουμε ή να εισπνέουμε μόνο. Ο Φυσικός νόμος είναι ο ίδιος και για την ανθρώπινη εμπειρία. Εμείς αντιστεκόμαστε σ’ αυτόν και τον ερμηνεύουμε υποκειμενικά όπως μας συμφέρει ή μας βολεύει (ο κόσμος είναι «άδικος», «γιατί να μου έρχονται στραβά τα πράγματα», «δεν υπάρχει Θεός» κλπ κλπ).
Στο γενέθλιο χάρτη ο 9ος οίκος και ο Τοξότης συμβολίζουν το Φυσικό νόμο κι ο 3ος οίκος – Δίδυμοι το πώς ερμηνεύουμε υποκειμενικά (όπως μας συμφέρει – ή ανάλογα με το επίπεδο της συνειδητότητας μας) το Φυσικό νόμο.
ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΕΛΞΗ
Όταν «επιλέγουμε» να βιώσουμε μόνο τον ένα από τους δύο πόλους ενός ζητήματος, τότε αυτόματα έλκουμε και τον άλλο κοντά μας. Όταν είμαστε χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι, πάντα θα έλκουμε ταυτόχρονα κάτι που θα μας κάνει δυστυχισμένους. Όταν εκφράζουμε το καλό και την «φωτεινή» πλευρά των πραγμάτων, πάντα θα έλκουμε κοντά μας το «κακό» (ανθρώπους που εκφράζουν τη «σκοτεινή» πλευρά). Όταν ταυτιζόμαστε με την λύπη και τον πόνο, θα έλκουμε γύρω μας χαρούμενους κι ευτυχισμένους ανθρώπους. Όταν εκφράζουμε κάτι ακραία (είμαστε έντονα ταυτισμένοι με κάτι), η Σκιά μας περιέχει και έλκει ταυτόχρονα κοντά μας το «αντίθετο». Αυτή η διαδικασία γίνεται αυτόματα και συμβαίνει για να μας εξισορροπήσει και να μας δείξει ότι και οι δύο πλευρές (και αυτή με την οποία ταυτιζόμαστε και εκφράζουμε) και η «αντίθετή» της (αυτή που απωθούμε) είναι αδιαίρετες.
Διαβάστε όλο το άρθρο ΕΔΩ ...
ΖΗΤΗΜΑ – ΘΕΜΑ:
Πως θα «απαλλαγώ» από το Εγώ και θα έρθω σε επαφή με τον
πυρήνα μου;
Δεν
χρειάζεται ούτε μπορούμε να «απαλλαγούμε» από το Εγώ για να έρθουμε σε επαφή με
τον πραγματικό μας Εαυτό (με τον πυρήνα μας).
ΖOYN
ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ!
(ή – «Τα Ζόμπι δεν είναι χορτοφάγα»)
Η «διαδικασία» της ταύτισης / απώθησης δεν είναι κάτι «κακό / κατακριτέο /
μεμπτό», ούτε κάτι το οποίο μπορούμε (ή «πρέπει») να «αποφύγουμε». Είναι κάτι
το απόλυτα φυσιολογικό και γίνεται – σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό – σ’ όλους
μας.
Πάντα θα ταυτιζόμαστε με κάτι, θα επιθυμούμε κάτι, θα κρίνουμε κάποια πράγματα
ως «καλά» ή «κακά», θα αναζητάμε κάτι άλλο απ’ αυτό που έχουμε ή θα αποφεύγουμε
κάτι το οποίο έχουμε ήδη κλπ. Έτσι σκέφτεται και λειτουργεί ο νους. Αυτός είναι
ο «ρόλος» του ΕΓΩ. Μ’ αυτόν τον τρόπο σκέφτεται και λειτουργεί ο «ανεπαρκής» –
περιφερειακός εαυτός. Μ’ αυτόν τον τρόπο ανακαλύπτουμε καινούργια πράγματα,
βιώνουμε εμπειρίες και εξελισσόμαστε.
Αρκεί να μην το παρακάνουμε! Αρκεί να μην γίνει αυτό ζήτημα «ζωής ή θανάτου»
(να μην στηρίζουμε όλη μας την ύπαρξη σ’ αυτό). Να μην ταυτιζόμαστε τόσο έντονα
με τον ένα ή τον άλλο πόλο. Να μην ταυτιζόμαστε τόσο έντονα με το ΕΓΩ – με τον
περιφερειακό εαυτό (με τις επιθυμίες, τους φόβους, τις σκέψεις, τα συναισθήματα
μας). Να μην έχουμε την ψευδαίσθηση ότι αυτός είναι ο «πραγματικός» μας εαυτός.
Κατά τη διάρκεια της ζωής μας ερχόμαστε σε επαφή εθελοντικά ή «αναγκαστικά» (αν
προβάλλουμε αντίσταση) με ΟΛΑ μας τα «κομμάτια». Το εξελικτικό ταξίδι της Ψυχής
του κάθε ανθρώπου, τον οδηγεί σταδιακά στην αύξηση της συνειδητότητας, την
αναγνώριση και την αποδοχή των απωθημένων του «κομματιών», την αποταύτιση από
τον περιφερειακό εαυτό και την επαφή με τον πυρήνα – τον Πραγματικό Εαυτό.
ΖΗΤΗΜΑ - ΘΕΜΑ:
Πότε θ’ αλλάξει επιτέλους; Τον βαρέθηκα…
Οι σύντροφοί μας έχουν κάποια χαρακτηριστικά κοινά με μας
(τα οποία εκφράζουμε κι εμείς και με τα οποία ταυτιζόμαστε) και επίσης έχουν
κάποια χαρακτηριστικά τα οποία δεν μας αρέσουν ή τα οποία αρνούμαστε ότι τα
έχουμε εμείς.
Τα
χαρακτηριστικά αυτά είναι τα δικά μας χαρακτηριστικά που αποφεύγουμε.
Έτσι αν χαρακτηρίζουμε πχ τον σύντροφο ανεύθυνο ή ζηλιάρη ή …(ενώ εμείς
ισχυριζόμαστε ότι δεν είμαστε έτσι) ουσιαστικά αυτά είναι τα κρυμμένα μας
χαρακτηριστικά, ή τα χαρακτηριστικά μας που απωθούμε. Οι άλλοι μας δείχνουν
αυτό που φοβόμαστε να δούμε για μας…
ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ
ΚΑΘΡΕΦΤΗ
Έρχεται κάποια στιγμή – σε οποιαδήποτε σοβαρή ερωτική σχέση – που ο καθένας
πρέπει να κινηθεί προς τον πόλο που εκφράζει ο άλλος. Συνήθως γίνεται το εξής
λάθος: ο καθένας βλέπει ανταγωνιστικά τον άλλο και προσπαθεί να τον αλλάξει, ή
να τον κάνει να γίνει σαν κι αυτόν. Η χειρότερα, προσπαθεί να αποφύγει το όλο
πακέτο, γιατί δεν μπορεί (ούτε είναι διατεθειμένος) να αλλάξει συνήθειες
χρόνων.
ΖΗΤΗΜΑ - ΘΕΜΑ:
"Αρνητικές" ή "θετικές" εκφράσεις κατα
την ερμηνεία...
Για τους Ιχθείς και τον 12ο οίκο (όπως βέβαια και για
οποιοδήποτε άλλο σύμβολο) στην π - Astrology αποφεύγουμε σαν ερμηνείες
"αρνητικά" φορτισμένες λέξεις όπως: δοκιμασίες, εμπόδια, προβλήματα,
απαισιοδοξία κλπ. Αυτά μπορεί να συμβαίνουν, αλλά σαν αποτέλεσμα άλλων
πραγμάτων. (Αυτές οι λέξεις θα μπορούσαν να ισχύουν για κάθε ζώδιο. Δεν
γεννιόνται κάποιοι γκαντέμηδες και κάποιοι πιο τυχεροί. Όλοι έχουν δικαίωμα
στον Πόνο! Μερικές από τις πιο δακρύβρεχτες ιστορίες τις περνούν άτομα όπως οι
Κριοί, οι Λέοντες ή οι Τοξότες ή και όλοι οι υπόλοιποι).
Το ίδιο βέβαια αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε και "θετικά" φορτισμένες
εκφράσεις (όπως τέλεια, θα είσαι τυχερός, αισιόδοξος, με πολλή αυτοπεποίθηση
κλπ κλπ).
Το σημαντικό είναι να ξέρουμε τι κρύβεται στον πυρήνα του κάθε ζωδίου. Στους
Ιχθείς έχουμε ευαισθησία, ανεπτυγμένη φαντασία και διαίσθηση, προσπάθεια για
ένωση με το Όλον και αποφυγή των πρακτικών ή της καθημερινότητας. Αυτά από μόνα
τους δεν είναι «κακά». Οι Ιχθείς έχουν περισσότερο τονισμένο, αυτό που όλη η
ανθρωπότητα έχει, αν και σε μικρότερο βαθμό: Θέλουν (πιο πολύ από τους άλλους)
- έχουν ανάγκη = είναι το ζητούμενό τους - να επιστρέψουν στην Πηγή της
Δημιουργίας.
Στις σχέσεις μας (και ιδίως
τις ερωτικές) έλκουμε αυτό που φοβόμαστε πιο πολύ.
Κι εκείνο που φοβόμαστε πιο πολύ είναι τα απωθημένα μας κομμάτια, τα κομμάτια μας εκείνα τα οποία δεν συνειδητοποιούμε ότι τα έχουμε και τα οποία δεν μας αρέσουν (δεν θα θέλαμε να τα είχαμε) - τα κομμάτια στα οποία αναπτύσσουμε μηχανισμούς άμυνας. Οι άλλοι λειτουργούν σαν καθρέφτες και αργά ή γρήγορα μας φέρνουν αντιμέτωπους με τα κομμάτια μας αυτά. Ο σκοπός είναι να μας βοηθήσουν (αν τους αφήσουμε) να τα αναγνωρίσουμε και να τα αποδεχθούμε.
ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ
Χρονική περίοδος και διάρκεια – στάδια σχέσεων
Οι περισσότεροι από μας έχουμε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο όσο αφορά το είδος των ερωτικών σχέσεων που κάνουμε (οι ίδιοι άνθρωποι, παρόμοιες καταστάσεις, ή ίδια κατάληξη κλπ κλπ).Το ίδιο συμβαίνει και για τη χρονική περίοδο που κρατάνε οι περισσότερες σχέσεις μας. Έτσι άλλοι κάνουν μακροχρόνιες σχέσεις, άλλοι χωρίζουν μετά από λίγο, άλλοι δεν έχουν ποτέ ένα μόνιμο ερωτικό σύντροφο κλπ.
Κάθε ερωτική σχέση περνάει από 3 στάδια εξέλιξης. Μερικοί «τελειώνουν» τη σχέση και δεν μπορούν να προχωρήσουν πέρα από το 1ο στάδιο, άλλοι συνεχίζουν στο 2ο στάδιο – και άλλοι προχωράνε και στο 3ο στάδιο – κάποια στιγμή της ζωής τους.
2ο στάδιο - σχέσεις που κρατούν μέχρι 2 μιση περίπου χρόνια
Σχετίζονται με τους κύκλους του Κρόνου. Προσπάθεια να αγαπήσουμε περισσότερο και πιο βαθιά τον άλλο, όπως και τον εαυτό μας και να γίνουμε πιο υπεύθυνοι. Κάθε επτά περίπου χρόνια η σχέση περνάει από μια κρίση. Μετά την κρίση ή καταφέρνουμε να περάσουμε σ’ ένα βαθύτερο επίπεδο της σχέσης και να εξελιχθούμε, ή διαιωνίζουμε την κρίση και απλώς ανεχόμαστε τον άλλο (πολλές τέτοιες σχέσεις ή γάμοι είναι στην ουσία «νεκροί» – χωρίς ο ένας να βοηθά πραγματικά τον άλλο από ένα σημείο και μετά).
ΖΗΤΗΜΑ - ΘΕΜΑ:
Πως να ερμηνεύουμε τις "δύσκολες" όψεις...
Τις περισσότερες φορές στις "δύσκολες" όψεις,
ιδιαίτερα αν ένας από τους δύο πλανήτες είναι ο Κρόνος, ο Ουρανός, ο Ποσειδώνας
ή ο Πλούτωνας παρατηρούμε το φαινόμενο της προβολής.
Έτσι ταυτιζόμαστε με τον ένα από τους δύο πλανήτες και προβάλλουμε τον άλλο
στους γύρω μας.
Αυτό μπορεί να γίνει σε κάθε ερμηνεία που προκύπτει από τον συνδυασμό των δύο
συμβόλων. Πχ μια από τις ερμηνείες για το τετράγωνο Ήλιου με Πλούτωνα είναι:
"θέλω να έχω πάντα τον έλεγχο".
Υπάρχουν οι εξής πιθανότητες:
Α) Να
ταυτιστούμε εμείς με τον Ήλιο και να προβάλλουμε τον Πλούτωνα στον σύντροφό
μας...
Έτσι, παρ' όλο που η όψη είναι όλη δικιά μας, εμείς παίζουμε μόνο τον Ήλιο στη
σχέση αυτή! Δηλαδή είμαστε πρόσχαροι και άνετοι στην σχέση, θέλουμε να περνάμε
όμορφα, δεν ζηλεύουμε τον άλλο, ή τον ζηλεύουμε ελάχιστα, τον δεχόμαστε όπως
είναι, προσπαθούμε να τον καταλάβουμε και να μην τον ελέγχουμε, να τον κάνουμε
να αισθάνεται όμορφα κλπ κλπ
Ξεχνάμε όμως ότι έχουμε ΟΛΗ την όψη στον χάρτη μας! Ο Πλούτωνας είναι επίσης
δικός μας και κάνει τετράγωνο με τον ΔΙΚΟ μας Ήλιο. Εμείς όμως - για κάποιους
λόγους- τον έχουμε απωθήσει, τον έχουμε
παραπετάξει, δεν τον βάζουμε στο παιχνίδι...Προτιμάμε τον παιχνιδιάρη,
δημιουργικό και φανταχτερό Ήλιο κι όχι τον κακό στραβό κι ανάποδο Πλούτωνα. Όλ’
αυτά είναι ωραία, αλλά ο Πλούτωνας είναι ΕΠΙΣΗΣ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ! Κι αν δεν τον
"παίζουμε" εμείς, κάποιος θα πρέπει να τον εκφράσει...
Έτσι ο σύντροφός μας (για δικούς του επίσης καρμικούς λόγους), αναλαμβάνει να
παίξει τον ρόλο του Πλούτωνα για μας. Όσο εμείς είμαστε υπεράνω και του
φερόμαστε άψογα, τόσο αυτός γίνεται πιο...Πλουτώνιος! Αρχίζει να ζηλεύει, χωρίς
να του δίνουμε αφορμές, αρχίζει και μας κάνει σκηνές, προσπαθεί να μας ελέγχει
κλπ κλπ
Υπάρχουν "τυχαία" γεγονότα ή κρύβεται κάποιο
"σχέδιο" πίσω απ' όλα αυτά που μου συμβαίνουν;
Δεν υπάρχουν "τυχαία" γεγονότα στη ζωή μας -
εμείς τα εκλαμβάνουμε ως "τυχαία", επειδή δυσκολευόμαστε ή δεν
θέλουμε να αναγνωρίσουμε και να έρθουμε σε επαφή με κάποια απωθημένα μας
κομμάτια (τα οποία "προκάλεσαν" αυτά τα γεγονότα).
Στην πραγματικότητα εμείς προκαλούμε
το ότι μας συμβαίνει - απλά δεν το γνωρίζουμε. Συνήθως ταυτιζόμαστε με
κάποια κομμάτια του εαυτού μας (τα οποία κρίνουμε ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ως
"κακά" ή ως "καλά") και απωθούμε τα "αντίθετα"
τους.
ΕΛΚΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΙ (ΕΓΩ)
ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΠΩΘΟΥΜΕ (ΣΚΙΑ)
Τα απωθημένα μας κομμάτια (όπως και τα κομμάτια με τα οποία είμαστε
ταυτισμένοι) προκαλούν γεγονότα και έλκουν καταστάσεις, ανθρώπους, περιστατικά
κλπ, τα οποία εκλαμβάνουμε υποκειμενικά άλλοτε ως «καλά»
/ «θετικά» / «τυχερά» / «ευνοϊκά» / «αποτέλεσμα σκληρής εργασίας και προσπάθειας»
κλπ κι άλλοτε ως «κακά» / «αρνητικά» / «ξαφνικά» / «ατυχίες» / «προβλήματα» /
«εμπόδια» / «αναποδιές» / «αδικία» / «αποτέλεσμα φτωχής προσπάθειας ή λάθος
χειρισμών» κλπ - αναλόγως με το αν το κομμάτι που προκάλεσε / έλκυσε το γεγονός
νομίζουμε ότι είναι «καλό» ή «κακό» - ή αν είναι κομμάτι με το οποίο έχουμε
ταυτιστεί (γνωρίζουμε ότι το έχουμε), ή έχουμε απωθήσει (δεν έχουμε
συνειδητοποιήσει ακόμα ότι το έχουμε).
Αναγνωρίζουμε και καταλαβαίνουμε κάθε φορά μόνο αυτά που η συνειδητότητά μας της συγκεκριμένης στιγμής μας επιτρέπει να καταλάβουμε. Η συνειδητότητα λειτουργεί σαν ένα είδος φίλτρου: περνάνε κάθε φορά οι πληροφορίες, τα συναισθήματα, οι εικόνες κλπ που το φίλτρο αφήνει να περάσουν.
ΖΗΤΗΜΑ - ΘΕΜΑ:
Υπάρχουν "θετικά" ή "αρνητικά"
χαρακτηριστικά σ' ένα ωροσκόπιο;
Υπάρχουν συνδυασμοί συμβόλων (πχ όψη δύο πλανητών, πλανήτης
σε ζώδιο ή οίκο κλπ.) που τους θεωρούμε περισσότερο "αρνητικούς", που
μας βάζουν σε μπελάδες και μας δημιουργούν προβλήματα, όπως και συνδυασμοί που
τους θεωρούμε κατά βάση "θετικούς", που χαιρόμαστε που τους έχουμε
και νομίζουμε ότι μας βοηθούν.
Και οι μεν
και οι δε χαρακτηρισμοί είναι λάθος!
Το Εγώ μας είναι αυτό που κρίνει ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ότι κάτι είναι «θετικό» ή
«αρνητικό».
Στην πραγματικότητα αυτό που κρίνετε εσείς (δηλαδή το Εγώ σας) σαν
"θετικό" μπορεί να αποδειχθεί πως μακροπρόθεσμα είναι επικίνδυνο και
"αρνητικό" για σας και τους γύρω σας , ή αυτό που εκλαμβάνετε σαν
"αρνητικό", μπορεί να είναι μια ευλογία κρυμμένη! Όλα είναι
σχετικά...Σε κάθε τι μπορούμε να βρούμε και κάποιες «θετικές» και κάποιες
«αρνητικές» εκφράσεις.
Για παράδειγμα:
«ΑΡΝΗΤΙΚΟ»
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ: "Κλείνομαι στον εαυτό μου, είμαι
καχύποπτος με τους ανθρώπους και δεν τους εμπιστεύομαι"
Αυτό εκλαμβάνεται περισσότερο σαν αρνητικό ίσως γιατί: α) όλοι γύρω μας
"φαίνεται" να ανοίγονται και να χαζογελάνε και να δείχνουν ότι είναι
άνετοι β) Όταν είσαι καχύποπτος βρίσκεις εχθρούς εκεί που δεν υπάρχουν γ) Οι
άλλοι απομακρύνονται γιατί νοιώθουν ότι δεν τους εμπιστεύεσαι...
Συγχρόνως όμως κρύβει και κάποια "θετικά" : α) Μπορείς να περάσεις
καλά όταν είσαι μόνος σου και να έχεις τον χρόνο και τη διάθεση να κάνεις
πράγματα χωρίς να σε πρήζουν οι άλλοι. β) Με το να είσαι(σε λογικά πλαίσια)
καχύποπτος, αποκτάς μια απόσταση από τα πράγματα και μπορείς να τα κρίνεις πιο
αντικειμενικά. γ) Με το να μην εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους εύκολα, προφυλάσσεσαι
από αυτούς και αποφεύγεις συχνά αυτούς που δεν αξίζουν ή αυτούς που μπορεί να
σε βλάψουν...
Το "καλό" ή το "κακό" είναι λοιπόν σχετικό. Το άσχημο είναι
η υπερβολή ή η έλλειψη στην έκφραση κάποιου χαρακτηριστικού κι όχι το ίδιο το
χαρακτηριστικό - που είναι ουδέτερο... Στο παραπάνω παράδειγμα αυτό που ενοχλεί
είναι η ΣΥΧΝΗ και η ΣΥΝΕΧΗΣ (= υπερβολική) έκφρασή του...Η ΣΥΝΕΧΗΣ καχυποψία θα
μας βάλει σε μπελάδες κι όχι το να είμαστε σε λογικά πλαίσια καχύποπτοι. Το να
μην εμπιστευόμαστε ΚΑΝΕΝΑ, ΠΟΤΕ αυτό είναι άσχημο (όπως και να είμαστε
καλοπροαίρετοι με τον καθένα) κι όχι το να μην εμπιστευόμαστε - σε λογικά
πλαίσια - τον οποιονδήποτε. Το τελικό ζητούμενο είναι η ισορροπία.
«ΘΕΤΙΚΟ»
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ: "Έχω δυναμικότητα και θάρρος για ν'
αντιμετωπίζω προκλητικές και δύσκολες καταστάσεις"
Αυτό εκλαμβάνεται περισσότερο σαν θετικό ίσως γιατί: α) Αισθάνομαι δυνατός και
όχι εξαρτημένος από τους άλλους.
ΖΗΤΗΜΑ - ΘΕΜΑ:
Εχω "βαρύ" κάρμα. Τι να κάνω;
ή
έφταιξα και γι αυτό τώρα πληρώνω...
Η έννοια του Κάρμα είναι από τις πιο παρεξηγημένες
έννοιες, στον ευρύτερο χώρο της Μεταφυσικής και της εσωτερικής αναζήτησης.
Συχνά ο όρος αυτός ερμηνεύεται με υποκειμενικό και «λάθος» τρόπο. Έτσι ο
καθένας «μεταφράζει» την έννοια αυτή, όπως τον συμφέρει (όπως βολεύει το Εγώ
του), ή ανάλογα με τις πεποιθήσεις και τα πιστεύω του.
Για παράδειγμα Κάρμα = ο νόμος του αιτίου και του αποτελέσματος. Δηλαδή κάθε τι
που κάνουμε θα έχει κάποιες συνέπειες (αποτελέσματα). Έτσι ότι έχουμε κάνει σ’
αυτή ή στις προηγούμενες ζωές έχει σαν αποτέλεσμα τα ευχάριστα ή τα δυσάρεστα
γεγονότα που μας συμβαίνουν. Και ότι κάνουμε στο παρόν θα επηρεάσει τα
μελλοντικά γεγονότα. Όλα αυτά είναι λογικά και αναμενόμενα (= ουδέτερα). Πως
ερμηνεύεται όμως συνήθως αυτός ο απλός νόμος, από διάφορες ομάδες ανθρώπων;
Συχνά με υπερβολή (+100) ή με έλλειψη (-100)!
Έτσι υπάρχουν αυτοί που πιστεύουν ότι έχουν κάνει «κακές» πράξεις σε
προηγούμενες ζωές και έχουν «βαρύ» κάρμα, το οποίο θα «ξεπληρώσουν» σ’ αυτή τη
ζωή, κάνοντας «καλές» πράξεις. Έτσι βρίσκουν μια καλή δικαιολογία για ότι τους
συμβαίνει. Φταίει κάτι από το παρελθόν μου, που είμαι άτυχος τώρα. Προσπαθώ να
είμαι «καλός», αλλά τα πράγματα και οι συνθήκες της ζωής μου έχουν
προκαθοριστεί κατά κάποιον τρόπο. Έφταιξα και τώρα πληρώνω!
Η στάση αυτή εμπεριέχει ένα μερίδιο ευθύνης (αφού παραδεχόμαστε ότι εμείς
έχουμε κάνει κάτι για το οποίο «πληρώνουμε» τώρα), αλλά τελικά οι άνθρωποι
αυτοί τις περισσότερες φορές σε περιόδους κρίσης, χρησιμοποιούν την έννοια του
κάρμα ως δικαιολογία και αδρανοποιούνται. Καταλήγουν ή να οικτίρουν και να
λυπούνται τον εαυτό τους (τύψεις, ενοχές κλπ) ή να μεταθέτουν τελικά την ευθύνη
σε κάτι έξω απ’ αυτούς: στον Θεό που τώρα τους τιμωρεί, ή στους πλανήτες που
τώρα τους «φέρνουν ατυχίες», για ότι κακό είχαν πράξει στο παρελθόν. Είναι άλλο
πράγμα το να ξέρεις ότι οι πράξεις σου θα έχουν τις ανάλογες συνέπειες κι άλλο
το να κατηγορείς και να λυπάσαι συνεχώς τον εαυτό σου, για κάτι που έκανες
παλιότερα.
Υπάρχουν κι αυτοί που χρησιμοποιούν την θεωρία της μετενσάρκωσης και την έννοια
του κάρμα, σαν μια καλή δικαιολογία για να μην αλλάξουν ποτέ. Αφού υπάρχουν κι
άλλες ζωές, ας μη βιαστώ να αλλάξω τώρα. Αν κάνω κάτι «κακό» και μαζέψω
«αρνητικό» κάρμα, θα έχω την ευκαιρία σε άλλες -επόμενες ζωές να απαλλαγώ απ’
αυτό. Έτσι δικαιολογούν κάθε τους πράξη (αφού μπορώ ν’ αλλάξω και στο μέλλον)
και δρουν απερίσκεπτα ή χωρίς συνειδητότητα. Στην ίδια κατηγορία βρίσκονται κι
αυτοί που δεν δέχονται την έννοια του κάρμα, ούτε τη θεωρία για τις
προηγούμενες ζωές: μια ζωή την έχουμε, ας κοιτάξουμε να περάσουμε καλά,
αδιαφορώντας για τις συνέπειες…
Και οι δύο απόψεις περιέχουν ψήγματα αλήθειας,
ΖΗΤΗΜΑ - ΘΕΜΑ:
Πότε επιτέλους θα βρω τον αληθινό πρίγκιπα μου ο οποίος θα
έρθει να με σώσει καβάλα στο άσπρο του άλογο;
Οι αληθινοί πρίγκιπες ιππεύουν πάντα σε μαύρα άλογα με
λίγες πορτοκαλί πιτσιλιές. Ποτέ σε άσπρο! Έρχονται για να μας μάθουν ν’ αποδεχόμαστε
αυτό που κρύβουμε – αυτό που απωθούμε. Έρχονται για να μας «αλλάξουν τα
πετρέλαια».
Έρχονται για να μας βγάλουν τα άπλυτα μας στη φόρα (ιδιαίτερα αν έχουμε μια
οποιαδήποτε σύνδεση Αφροδίτης με Πλούτωνα). Για να μας βγάλουν από τις
ψευδαισθήσεις μας. Για να μας μάθουν το πόσο πολύ αποφεύγουμε να δεσμευτούμε
και να μοιραστούμε τα συναισθήματα μας (ιδιαίτερα αν έχουμε μια οποιαδήποτε
σύνδεση Αφροδίτης με Ουρανό).
Έρχονται για να τους κάνουμε κι εμείς τα ίδια!
Πως μεταβιβάζεται το κάρμα από γενιά σε γενιά.
Γιατί η μια γενιά κατηγορεί την προηγούμενη;
Γιατί δεν μπορώ να συνεννοηθώ με το παιδί μου;
Γιατί το παιδί μου έχει διαφορετικές αξίες από τις δικές μου;
«Αντίθετοι» χαρακτήρες μέσα στην ίδια οικογένεια; Ίσως τελικά τίποτε να μην είναι τυχαίο. Βλέπετε, το κάρμα μεταβιβάζεται άθελά μας από γενιά σε γενιά. Κάθε οικογένεια, κρύβει τη μικρή της πονεμένη ιστορία. Ένα σενάριο που παίζεται ερήμην μας, με ρόλους καλά μοιρασμένους και επαναλαμβανόμενους. Είμαστε όλοι μας ηθοποιοί, σε μια ταινία δίχως τέλος. Και πολύ συχνά νοιώθουμε ότι δεν έχουμε διαλέξει καν εμείς τον ρόλο μας.
‘Η ότι ο σκηνοθέτης έχει φύγει διακοπές!
Μερικές φορές οι αντιδράσεις είναι ακραίες, οι τσακωμοί καθημερινό φαινόμενο και όχι μόνο όταν τα παιδιά είναι μικρά ή έφηβοι, αλλά πολλές φορές ο έλεγχος, οι φωνές και οι καυγάδες συνεχίζονται με αμείωτη ένταση, ακόμη κι όταν τα παιδιά έχουν φύγει πολλά χρόνια από το σπίτι κι έχουν δημιουργήσει δικιά τους οικογένεια.
Είμαστε όμως, άραγε, τόσο αντίθετοι από τους γονείς μας;
Γιατί τα παιδιά μας δεν εκπληρώνουν τις επιθυμίες μας; Γιατί δεν μας ακούν και δεν ασπάζονται τις ιδέες μας; Γιατί αντιδρούμε , όπως κι αυτά πολλές φορές ακραία και γινόμαστε έξαλλοι; Κι ακόμα πως εξηγείται ότι επαναλαμβάνονται, με μαθηματική ακρίβεια κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, από γενιά σε γενιά; Τι σχέση μπορεί να έχει ο υπεύθυνος με τον ανεύθυνο; Ο συναισθηματικός με τον ψυχρό και τον απόμακρο; Ο οξύθυμος και ο βίαιος με το καλό παιδί και τον ήρεμο, αυτόν που αποφεύγει πάντα τους καβγάδες;