ΟΙ «ΠΑΓΙΔΕΣ» ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ
Η Αστρολογία και η Μεταφυσική πολλές φορές συνεχίζουν να «τροφοδοτούν» τις ψευδαισθήσεις μας, αντί να μας βοηθήσουν να «εξελιχθούμε» και να δούμε το ποιοι είμαστε πραγματικά.
Όλοι, λίγο –πολύ που ασχολούνται μ’ αυτά τα θέματα έχουν περάσει απ’ αυτό το στάδιο. Υπάρχει εδώ μια καλά κρυμμένη «παγίδα» του Εγώ μας. Για να αποφύγουμε ν’ «αντιμετωπίσουμε» κάποια από τα προβλήματά μας (ή απλά να βιώσουμε και να αποδεχθούμε το τι μας συμβαίνει στο τώρα), το Εγώ σκαρώνει κάτι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΕΞΥΠΝΟ: Μας κάνει να πιστέψουμε ότι κάνουμε κάτι γι αυτά! Ότι ψαχνόμαστε. Ότι ασχολούμαστε με κάτι πιο «βαθύ». Ότι προσπαθούμε να «μάθουμε» και ν’ «αλλάξουμε» τον κόσμο και τον χαρακτήρα μας.
Τι πιο ωραίο! Να νομίζεις ότι κάνεις «προσπάθεια» κι ότι εξελίσσεσαι, την ίδια στιγμή που στην πραγματικότητα αποφεύγεις να δεις, να βιώσεις ή να αποδεχθείς αυτό που σου «συμβαίνει»!
ΤΟ ΕΓΩ ΓΙΑ ΝΑ «ΖΗΣΕΙ» ΛΕΕΙ: Παιδιά – ναι, είμαι πολύ «κακό» – πρέπει να βρείτε οπωσδήποτε κάποιους τρόπους για να με «εξαφανίσετε!».
Όσο εσείς ψάχνετε να βρείτε τους τρόπους να το «εξαφανίσετε» - τόσο παραμένετε στον περιφερειακό εαυτό – άρα τόσο αυτό συνεχίζει να «ζει».
«Βάζοντας» μας μονίμως στην αναζήτηση – «κάνοντάς» μας να πιστέψουμε ότι το να «βρούμε» τον πυρήνα μας ή τον «εαυτό» μας είναι κάτι που θα το πετύχουμε αργότερα αν «προσπαθήσουμε» αρκετά, αν «εξαγνιστούμε» αρκετά, αν «διαλογιστούμε» αρκετά, αν «μάθουμε» αρκετά κλπ. – το Εγώ εξακολουθεί να «ζει» ακάθεκτο και χωρίς ιδιαίτερες «απώλειες» (κι εμείς εξακολουθούμε «αιώνια» να αναζητούμε την «φώτιση», την «ευτυχία», την «ισορροπία» κλπ. παραμένοντας στον περιφερειακό εαυτό).
ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑ ΑΠΟΦΥΓΗ
Για παράδειγμα οι περισσότεροι που ασχολούνται με την Μεταφυσική ή την «πνευματική» αναζήτηση, απλώς την χρησιμοποιούν σαν ένα άλλο μέσο ΦΥΓΗΣ!
Είναι ωραίο να μαθαίνεις για προηγούμενες ζωές ή για την ένωση με το Σύμπαν ή ότι όλα είναι ένα ή ότι προστατεύεσαι από ανώτερα όντα ή ότι με τον διαλογισμό θα έρθεις σε επαφή με τα άλλα πεδία…κλπ κλπ . Το τελικό «ζητούμενο» ίσως να είναι όντως αυτό: ότι όλα είναι ένα, ότι θα αφήσουμε «κάποτε» το γήινο πεδίο και θα πλανηθούμε στο άπειρο σαν «ανώτερα» όντα, ότι θα επιστρέψουμε στην Πηγή, στο Φως κλπ κλπ.
Όμως με το τώρα τι γίνεται; Για να "φτάσεις" να ενωθείς με το Ολον, πρέπει πρώτα να ζήσεις εδώ, μέσα στο σώμα σου και ν’ αποκτήσεις εμπειρίες γήινες κι όχι να βρίσκεσαι εκεί έξω, κάπου αλλού… Πολλοί λοιπόν, νομίζουν ότι «εξελίσσονται» ή ότι έρχονται σε επαφή με τις «ανώτερες» δυνάμεις, ενώ στην ουσία έχουν μια καλή δικαιολογία για να μην ασχοληθούν με τα προβλήματά τους – αποφεύγοντας να βιώσουν και να αποδεχθούν κάποια κομμάτια του εαυτού τους . Εξ’ άλλου ένας από τους πλανήτες που συνδέεται με την Μεταφυσική είναι ο Ποσειδώνας (που πολύ συχνά σημαίνει φυγή…).
ΟΥΡΑΝΙΑ ΑΠΟΦΥΓΗ
Η Αστρολογία από την άλλη έχει μια άλλη προσέγγιση, πιο διανοητική, η οποία όμως επίσης πολλές φορές μας «βγάζει» από τον δρόμο μας αντί να μας βοηθάει να παραμένουμε σ’ αυτόν (αν και ουσιαστικά ποτέ δεν βγαίνουμε τελείως από τον δρόμο, όσα «λάθη» κι αν κάνουμε).
Έτσι πολλοί από μας διαλέγουν τον άλλο δρόμο φυγής : μέσω του Ουρανού ή του Ερμή (μέσω της ανάλυσης, της σκέψης και της διανόησης!)
Μαζεύουν όσο το δυνατόν πιο πολλές πληροφορίες μπορούν, ρίχνοντας ουσιαστικά στάχτη στα μάτια τους (αν μάθω κι αυτό κι αν μάθω και για τις αρμονικές και για τους αστεροειδείς και για τις επιστροφές και… και…και… θα…)!!! Νομίζουν πως αν μάθουν όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες για ένα θέμα, τότε θα τα «εξηγήσουν» όλα και θα τα «λύσουν» όλα στη ζωή τους. Το ζήτημα είναι ότι σπανίως κάνουν τον «κόπο» να ζήσουν στην πραγματικότητα όλα αυτά που μαθαίνουν – μένουν απλώς θεωρητικές πληροφορίες και συγκαλύπτουν πολλές φορές την αλήθεια, αντί να την αποκαλύπτουν. Η Ψυχή μας θέλει εμπειρίες από πρώτο χέρι κι όχι μια απλή συλλογή πληροφοριών…
Έτσι ο διανοητικός μελετητής της Αστρολογίας πολύ συχνά αποφεύγει να βιώσει - να έρθει σε επαφή - και να αποδεχθεί κάποια απωθημένα του κομμάτια. Απλά συλλέγει πληροφορίες γι αυτά (προσπαθεί να τα αναλύσει – περιγράψει). Ασχολείται με το παρελθόν («γιατί» έγινε κάτι) ή με το μέλλον (τι θα γίνει αργότερα – ή τι μπορώ να κάνω για να το «αλλάξω» ή να το «ξεφορτωθώ»).
Και στις δύο περιπτώσεις πολλές φορές αποφεύγουμε να βιώσουμε κάποια κομμάτια του εαυτού μας και αντιστεκόμαστε στο ότι συμβαίνει στο τώρα.
Καλό είναι λοιπόν να είμαστε περισσότερο συνειδητοί και να μην τρέφουμε αυταπάτες όταν ασχολούμαστε με τα θέματα αυτά. Μπορούν να μας «βοηθήσουν» και να μας «κάνουν» να συνειδητοποιήσουμε κάποια πράγματα για μας και για τους γύρω μας - αρκεί να μην ταυτιζόμαστε τόσο πολύ μαζί τους!
Αλλιώς απλώς ενισχύουν και παρατείνουν τις ψευδαισθήσεις μας…
© Copyright 2022 - Γ. Καλοκύρης - Το περιεχόμενο της ιστοσελίδας αυτής διατίθεται στους επισκέπτες αυστηρά για προσωπική χρήση. Απαγορεύεται η χρήση ή αναδημοσίευσή του, σε οποιοδήποτε μέσο μετά ή άνευ επεξεργασίας.
