ΖΗΤΗΜΑ - ΘΕΜΑ:
Υπάρχουν "θετικά" ή "αρνητικά"
χαρακτηριστικά σ' ένα ωροσκόπιο;
Υπάρχουν συνδυασμοί συμβόλων (πχ όψη δύο πλανητών, πλανήτης
σε ζώδιο ή οίκο κλπ.) που τους θεωρούμε περισσότερο "αρνητικούς", που
μας βάζουν σε μπελάδες και μας δημιουργούν προβλήματα, όπως και συνδυασμοί που
τους θεωρούμε κατά βάση "θετικούς", που χαιρόμαστε που τους έχουμε
και νομίζουμε ότι μας βοηθούν.
Και οι μεν
και οι δε χαρακτηρισμοί είναι λάθος!
Το Εγώ μας είναι αυτό που κρίνει ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ότι κάτι είναι «θετικό» ή
«αρνητικό».
Στην πραγματικότητα αυτό που κρίνετε εσείς (δηλαδή το Εγώ σας) σαν
"θετικό" μπορεί να αποδειχθεί πως μακροπρόθεσμα είναι επικίνδυνο και
"αρνητικό" για σας και τους γύρω σας , ή αυτό που εκλαμβάνετε σαν
"αρνητικό", μπορεί να είναι μια ευλογία κρυμμένη! Όλα είναι
σχετικά...Σε κάθε τι μπορούμε να βρούμε και κάποιες «θετικές» και κάποιες
«αρνητικές» εκφράσεις.
Για παράδειγμα:
«ΑΡΝΗΤΙΚΟ»
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ: "Κλείνομαι στον εαυτό μου, είμαι
καχύποπτος με τους ανθρώπους και δεν τους εμπιστεύομαι"
Αυτό εκλαμβάνεται περισσότερο σαν αρνητικό ίσως γιατί: α) όλοι γύρω μας
"φαίνεται" να ανοίγονται και να χαζογελάνε και να δείχνουν ότι είναι
άνετοι β) Όταν είσαι καχύποπτος βρίσκεις εχθρούς εκεί που δεν υπάρχουν γ) Οι
άλλοι απομακρύνονται γιατί νοιώθουν ότι δεν τους εμπιστεύεσαι...
Συγχρόνως όμως κρύβει και κάποια "θετικά" : α) Μπορείς να περάσεις
καλά όταν είσαι μόνος σου και να έχεις τον χρόνο και τη διάθεση να κάνεις
πράγματα χωρίς να σε πρήζουν οι άλλοι. β) Με το να είσαι(σε λογικά πλαίσια)
καχύποπτος, αποκτάς μια απόσταση από τα πράγματα και μπορείς να τα κρίνεις πιο
αντικειμενικά. γ) Με το να μην εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους εύκολα, προφυλάσσεσαι
από αυτούς και αποφεύγεις συχνά αυτούς που δεν αξίζουν ή αυτούς που μπορεί να
σε βλάψουν...
Το "καλό" ή το "κακό" είναι λοιπόν σχετικό. Το άσχημο είναι
η υπερβολή ή η έλλειψη στην έκφραση κάποιου χαρακτηριστικού κι όχι το ίδιο το
χαρακτηριστικό - που είναι ουδέτερο... Στο παραπάνω παράδειγμα αυτό που ενοχλεί
είναι η ΣΥΧΝΗ και η ΣΥΝΕΧΗΣ (= υπερβολική) έκφρασή του...Η ΣΥΝΕΧΗΣ καχυποψία θα
μας βάλει σε μπελάδες κι όχι το να είμαστε σε λογικά πλαίσια καχύποπτοι. Το να
μην εμπιστευόμαστε ΚΑΝΕΝΑ, ΠΟΤΕ αυτό είναι άσχημο (όπως και να είμαστε
καλοπροαίρετοι με τον καθένα) κι όχι το να μην εμπιστευόμαστε - σε λογικά
πλαίσια - τον οποιονδήποτε. Το τελικό ζητούμενο είναι η ισορροπία.
«ΘΕΤΙΚΟ»
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ: "Έχω δυναμικότητα και θάρρος για ν'
αντιμετωπίζω προκλητικές και δύσκολες καταστάσεις"
Αυτό εκλαμβάνεται περισσότερο σαν θετικό ίσως γιατί: α) Αισθάνομαι δυνατός και
όχι εξαρτημένος από τους άλλους.
β) Οι άλλοι μπορούν να στηριχτούν πάνω μου γιατί με εκλαμβάνουν σαν δυναμικό άτομο --άρα μπορώ να τους βοηθήσω κι αυτούς. Αυτό με τονώνει και μου δίνει ακόμα περισσότερη αυτοπεποίθηση, ότι μπορώ να τα καταφέρω.
Συγχρόνως όμως κρύβει και κάποια "αρνητικά": α)Κάποιες φορές μου δημιουργεί προβλήματα στις σχέσεις γιατί ο άλλος νιώθει ότι δεν με βοηθάει.
β) Ξεκινώντας μόνος μου κάτι και αντιμετωπίζοντάς το με θάρρος και δυναμισμό, σημαίνει ότι δεν αφήνω πολλές φορές τους άλλους να με βοηθήσουν, σημαίνει ότι δεν αφήνω στους άλλους να δουν ότι ίσως είμαι ευάλωτος κι ότι ίσως να χρειάζομαι κι εγώ την βοήθειά τους.
Τώρα, ειδικά το β είναι "αρνητικό" ; Για τις σχέσεις μου και την εξέλιξή μου είναι... Για το Εγώ πάλι είναι πολύ καλό! Το Εγώ θέλει να αισθάνεται καλά. Δεν του αρέσει να ζητά βοήθεια ή να δείχνει ευάλωτο. Το πρόβλημα αρχίζει όταν θέλω την βοήθεια των άλλων, όταν έχω ανάγκη να με σώσουν και δεν το δείχνω...
Τι σημαίνουν οι όροι
"αρνητικό" , "θετικό" στην π - Astrology;
Στην π - Astrology ο όρος «αρνητικό» ή «θετικό» έχει
τελείως διαφορετική σημασία από την παραδοσιακή Αστρολογία.
«Αρνητική» θεωρείται
οποιαδήποτε έκφραση / ερμηνεία η οποία γίνεται με ακραίο τρόπο
(είτε είναι υπερβολή = 100 = εκφράζουμε σε υπερβολικό βαθμό ένα χαρακτηριστικό,
είτε είναι έλλειψη = -100 = δεν εκφράζουμε καθόλου ή εκφράζουμε με δυσκολία ένα
χαρακτηριστικό - αλλά και πάλι θα υπάρχουν κάποια «θετικά» στοιχεία - όσο
ακραία και αν εκφράζουμε κάτι).
«Θετικό» θεωρείται
οποιοδήποτε χαρακτηριστικό εκφράζεται με πιο ισορροπημένο τρόπο.
Στην ουσία
όλα τα χαρακτηριστικά των συμβόλων είναι ΟΥΔΕΤΕΡΑ.
(ούτε «καλά» , ούτε «κακά»…).
Άρα καλύτερο είναι να ξεκινάμε από μια ουδέτερη και όχι φορτισμένη (=
«αρνητική») ερμηνεία και μετά να δούμε πως θα εκφραζόταν αυτή σε υπερβολή ή σε
έλλειψη. Και βέβαια διατηρούμε στην αρχή όλες τις πιθανότητες ανοιχτές! Μπορεί
να είναι έτσι, μπορεί να είναι και το εντελώς «αντίθετο»…
Τώρα πως θα γνωρίζουμε ότι μια ερμηνεία περιγράφει ακραία τα πράγματα; Πολύ
απλά: από τις λέξεις που συνοδεύουν τα ουδέτερα χαρακτηριστικά! Πχ «απόλυτα,
υπερβολικά, πολύ, λίγο, ελάχιστα, πάντα, τελείως, υπέρ – , υπό - , κακός,
καλός, έντονος, υποτονικός» κλπ Για παράδειγμα: «Υπάρχει ένα θέμα με τον
εγωισμό μου…». Αυτό είναι εκφρασμένο ουδέτερα. Κάποιοι άνθρωποι έχουν αδύνατο
Εγώ και θα τους έκανε καλό να ήταν λίγο περισσότερο εγωιστές. Κάποιοι άλλοι
έχουν υπέρμετρο Εγώ και θα έπρεπε να μην είναι τόσο εγωιστές. Άρα το
χαρακτηριστικό «εγωιστής», είναι ουδέτερο = μη φορτισμένο, μη εκφρασμένο σε
υπερβολή ή έλλειψη.... Ακραία έκφραση και ακραία ερμηνεία θα είχαμε αν γράφαμε:
«Είμαι υπερβολικά εγωιστής» ( 100) ή «Αφήνω τους άλλους να με κάνουν πάντα ότι
θέλουν» (-100) κλπ κλπ.
© Copyright - Γ. Καλοκύρης - Το περιεχόμενο του άρθρου αυτού διατίθεται στους
επισκέπτες αυστηρά για προσωπική χρήση. Απαγορεύεται η χρήση ή αναδημοσίευσή
του, σε οποιοδήποτε μέσο μετά ή άνευ επεξεργασίας.
