Ενήλικες και παιδιά - Ο άξονας 4 - 10

 ΖΗΤΗΜΑ - ΘΕΜΑ:

«Πότε θα μεγαλώσω πια;»

Στη σύγχρονη κοινωνία, από νομικής άποψης, «ενήλικος» θεωρείται κάποιος που έχει συμπληρώσει το σχετικό όριο ηλικίας σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους στο οποίο ανήκει. Σύμφωνα με τον ελληνικό αστικό κώδικα, ενήλικος είναι "όποιος έχει συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας του" και κατά συνέπεια "είναι ικανός για κάθε δικαιοπραξία." Από την άλλη, η ψυχολογία ονομάζει ενηλικίωση το στάδιο της ωριμότητας τους ανθρώπου, μετά το πέρας του οποίου, μπορεί να αναλάβει πλήρως την ευθύνη του εαυτού του. Η Βιολογία ονομάζει ενηλικίωση το στάδιο πλήρους ανάπτυξης ενός οργανισμού.

Σύμφωνα με την π - Astrology, η ενηλικίωση συμβαίνει όταν επέρχεται ισορροπία στην ενέργεια ανάμεσα στον 4ο και 10ο οίκο του γενέθλιου ωροσκοπίου, οι οποίοι βρίσκονται ακριβώς απέναντι ο ένας απ’ τον άλλον.

Ας δούμε τι σημαίνει αυτό στην πράξη:

Ο άξονας 4-10, αντιστοιχεί στα ζώδια του Καρκίνου-Αιγόκερω. Ας νιώσουμε λίγο την ενέργεια και ας γνωρίσουμε τις εκφράσεις των δύο αυτών ζωδίων.

Ο Αιγόκερως ελέγχει το συναίσθημά του και δίνει πάντα την εντύπωση του «μεγάλου», του ενήλικου. Είναι σκληρός, πειθαρχημένος και απόλυτα κοντρολαρισμένος. Ελέγχει τις καταστάσεις γύρω του και δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Όλα γίνονται με οργάνωση και πρόγραμμα. Οι διαδικασίες και η διατήρηση των ‘τύπων’ αποκτούν ιδιαίτερη σημασία. Ο Αιγόκερως στηρίζεται στα πόδια του, αναλαμβάνει υπεύθυνα τις υποθέσεις του και τις διεκπεραιώνει με επιτυχία. Στηρίζει τις κοινωνικές δομές και συμμετέχει στην ιεραρχία. Σε ακραίες εκφράσεις γίνεται ψυχρός, αναίσθητος, στυγνός υπολογιστής, που ακολουθεί το γράμμα του Νόμου και τους κανόνες της εξουσίας. Ένας σκληρός, πειθαρχημένος στρατιώτης μέσα σε μια απόλυτα αποδεκτή ιεραρχία.

Απ’ την άλλη, ο Καρκίνος εκφράζει σε υπερβολή τα συναισθήματά του σαν μικρό παιδί. Προβάλλει την ευαλωτότητα του και αφήνεται στην οικογένεια του, στον σύντροφο ή και σε άλλους ανθρώπους, για φροντίδα και ντάντεμα. Τα βλέπει όλα μέσα απ’ το φίλτρο του συναισθήματος, χωρίς λογική. Δεν ντρέπεται να παραδεχτεί την αδυναμία του, αντίθετα πολλές φορές απαιτεί την υποστήριξη και την προστασία των άλλων. Σε ακραίες εκφράσεις γίνεται ένα μικρό, αδύναμο, υπερευαίσθητο παιδί που πάντα αναζητά τη στοργή και τη φροντίδα της μήτρας που τον έφερε στον κόσμο, αρνούμενο να μεγαλώσει.

Η ισορροπία ανάμεσα στους οίκους 4 (Καρκίνος) - 10 (Αιγόκερως) σημαίνει ισορροπία ανάμεσα στον ενήλικο και το παιδί, στο συναίσθημα και τον έλεγχο του συναισθήματος, στη «δύναμη» και την «αδυναμία». Δηλαδή ισορροπία ανάμεσα στο : «πατάω γερά στα πόδια μου μόνος μου» και στο «ζητώ τη βοήθεια των άλλων ανθρώπων που βρίσκονται γύρω μου, όταν τη χρειάζομαι».
Είναι ευκαιρία, μέσα απ’ αυτό το θέμα, να γίνετε παρατηρητής του εαυτού σας και των κοντινών σας προσώπων. Λίγοι είναι αυτοί που έχουν βρει μια καλή ισορροπία των παραπάνω. Μεγάλη σημασία έχουν τόσο οι ενέργειες που «φέρνουμε» από προηγούμενες ζωές (γι αυτούς που πιστεύουν σε προηγούμενες ζωές) όσο και τα βιώματα της μικρής παιδικής μας ηλικίας. Οι περισσότεροι, λίγο ή πολύ, ταυτιζόμαστε με το ένα ή το άλλο άκρο. Η ταύτιση είναι σε άλλους πιο έντονη και σε άλλους λιγότερο έντονη.

Για να γίνει πιο κατανοητό, ας θεωρήσουμε έναν άξονα που έχει στο ένα άκρο του το +100 της κλίμακας (πχ. Αιγόκερως), στο άλλο άκρο του το -100 της κλίμακας (πχ Καρκίνος) και στη μέση το μηδέν (0) της ισορροπίας (Αιγόκερως-Καρκίνος). Άλλοι από μας κινούνται από το -100 μέχρι το 0 (πχ στο -80, -40 κλπ), δηλαδή ταυτίζονται περισσότερο με τα στοιχεία του Καρκίνου και απωθούν τα στοιχεία του Αιγόκερω ενώ άλλοι κινούνται από το +100 μέχρι το 0, (πχ στο +50, +80 κλπ), δηλαδή ταυτίζονται περισσότερο με τα στοιχεία του Αιγόκερω και απωθούν τα στοιχεία του Καρκίνου. Στόχος είναι το μηδέν (0) της κλίμακας ή μια θέση -όσο το δυνατό- κοντά στο μηδέν.

Ας δούμε λοιπόν πως εκφράζεται η ισορροπία 

στο μηδέν της κλίμακας:

--Υπάρχει επίγνωση και των δύο «κομματιών», που όσο κι αν φαίνονται ‘αντίθετα’, στην ουσία ανήκουν στην ίδια ενεργειακή οικογένεια. Είναι δηλαδή διαφορετικές εκφράσεις της ίδιας ενέργειας. Αυτό σημαίνει ότι το άτομο «αναγνωρίζει» και συναισθάνεται και τα δύο «κομμάτια» μέσα του.
--Το άτομο δεν είναι επικριτικό απέναντι σε κάποιο απ’ τα δύο «κομμάτια».
--Στηρίζεται στα πόδια του αλλά συγχρόνως μπορεί και αφήνεται στους άλλους ανθρώπους χωρίς να το θεωρεί αδυναμία.
--Δεν φοβάται να εκφράσει τα συναισθήματα του. Δεν «κλείνεται» απέναντι στο συναίσθημα, δείχνει την ευαλωτότητα του και διατηρεί «ανοιχτή» την καρδιά του, χωρίς όμως να παρασύρεται σε σπαραγμούς και τραγικότητες. Συνήθως οι σπαραγμοί έρχονται όταν για μεγάλα χρονικά διαστήματα, δεν αφηνόμαστε συναισθηματικά.
--Αναγνωρίζει και αποδέχεται ότι δεν μπορεί να έχει πάντοτε τον έλεγχο των καταστάσεων. Μ’ αυτό τον τρόπο αναγνωρίζει το αδύναμο παιδί μέσα του.
--Αναλαμβάνει τον έλεγχο της ύπαρξης του, της επιβίωσης του και της ικανοποίησης των επιθυμιών του. Μ’ αυτό τον τρόπο γίνεται υπεύθυνος για τις επιλογές και τις καταστάσεις της ζωής του.
--Αφήνεται για «ντάντεμα» αλλά μπορεί κι ο ίδιος να προσφέρει υποστήριξη, συναισθηματική, ψυχολογική, υλική.

Όσο πιο κοντά κινούμαστε στην ισορροπία τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχουμε να «έλξουμε» απ’ το περιβάλλον μας άλλους ανθρώπους που κι αυτοί κινούνται κοντά στην ισορροπία γύρω απ’ το συγκεκριμένο θέμα. Όσο πιο μακριά απ’ την ισορροπία βρισκόμαστε, είτε προς τον Αιγόκερω είτε προς τον Καρκίνο, τόσο πιο πολλές πιθανότητες έχουμε να «έλξουμε» άλλους με την αντίθετη πολικότητα/ταύτιση.

Σκεφτείτε λοιπόν μήπως ήδη ζείτε ένα σενάριο προκαθορισμένων ρόλων.
Μήπως κατά κάποιο περίεργο τρόπο έλκετε συνέχεια αδύναμους, παραπονεμένους, που ψάχνουν κάποιον για να στηριχτούν και να πουν τον πόνο τους; Μήπως αναγνωρίζετε τον εαυτό σας σε μόνιμη βάση, ως ‘δεκανίκι’ των άλλων; Μήπως είστε πάντα ο δυνατός, που ελέγχει τις καταστάσεις γύρω του, ενώ οι άλλοι είναι συνήθως αδύναμοι και ανεύθυνοι;
Αν ναι, έχετε επιλέξει να ταυτιστείτε με το ρόλο του «ενήλικου» σε μόνιμη βάση. Όσο δεν το αναγνωρίζετε, τόσο οι γύρω σας θα εκλαμβάνονται από σας, ως ανεύθυνοι και «μικρά παιδιά».

Μήπως, απ’ την άλλη, κατά περίεργο και πάλι τρόπο, έλκετε συνέχεια «δυνατότερες» από σας προσωπικότητες, άτομα με υψηλούς επαγγελματικούς στόχους, λαμπρή καριέρα, καλή δουλειά και ικανοποιητικό μισθό; Μήπως για να αισθανθείτε ασφαλής σε μια σχέση πρέπει π.χ. ο σύντροφος να διαθέτει τα παραπάνω; Μήπως είστε συνέχεια σε ένα συνεχές παράπονο (δεν μου δείχνεις την αγάπη σου, θέλω στοργή, υποστήριξη κλπ) και στηρίζετε την ύπαρξη σας «στις πλάτες» των άλλων ; (γονείς, σύντροφοι κλπ).

Αν ναι, έχετε επιλέξει να ταυτιστείτε με το ρόλο του «μικρού παιδιού» σε μόνιμη βάση. Όσο δεν το αναγνωρίζετε, τόσο οι γύρω σας θα εκλαμβάνονται από σας, ως υπερ-υπεύθυνοι, άκαμπτοι, χωρίς πολύ συναίσθημα.
Ποιο είναι λοιπόν το απωθημένο σας κομμάτι;

Γίνετε παρατηρητής των ενεργειών μέσα σας και κατ’ επέκταση των εξωτερικών γεγονότων και καταστάσεων της ζωής σας. Δείτε με καθαρό βλέμμα τις ταυτίσεις σας. Αυτό είναι το πρώτο βήμα προς την ισορροπία. Αναγνωρίστε τους αυτόματους «προγραμματισμούς» που δημιουργήθηκαν από την παιδική ηλικία. Δείτε το «πρόγραμμα» να «παίζει» ξανά και ξανά. Ρίξτε φως στο «προκαθορισμένο» σενάριο της ζωής σας. Αποκτείστε επίγνωση. Δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτε άλλο. Δεν χρειάζεται ν’ αλλάξετε τίποτα. Παρατηρείστε μόνο τον τρόπο που λειτουργείτε και αποδεχτείτε το «πρόγραμμα», που στις περισσότερες περιπτώσεις, «παίζει» αυτόματα από μόνο του. Το ‘φως’ θα λειάνει σιγά σιγά την ταύτιση και θα φέρει την ισορροπία.

Στα γενέθλια ωροσκόπια κάποιων ατόμων είναι έντονα τονισμένος ο άξονας του Καρκίνου-Αιγόκερω ή οι οίκοι 4-10. Αυτά είναι και τα άτομα που βιώνουν περισσότερο από άλλους, την παραπάνω ανισορροπία.

© Copyright - Μ.Παπαδάκη - Το περιεχόμενο του άρθρου αυτού διατίθεται στους επισκέπτες αυστηρά για προσωπική χρήση. Απαγορεύεται η χρήση ή αναδημοσίευσή του, σε οποιοδήποτε μέσο μετά ή άνευ επεξεργασίας.