Μου ξανάρχονται ένα, ένα - χρόνια δοξασμένα …
Μην εστιάζετε τόσο πολύ στο να ανακαλύψετε τι έφταιξε στο παρελθόν και είστε σήμερα έτσι όπως είστε.
Αφήστε το παρελθόν στην ησυχία του, δεν μπορείτε να το αλλάξετε. Το παρελθόν υπάρχει μόνο στη φαντασία σας - όπως εσείς το πλάσατε – είναι μια ψευδαίσθηση, από την οποία κρέμεστε. Το 70% αυτών που θυμάστε από το παρελθόν δεν είναι αλήθεια. Τα γεγονότα δεν έγιναν έτσι όπως τα θυμάστε. Το τι εκλαμβάνετε σήμερα σαν παρελθόν έχει σχέση με τις μετέπειτα εμπειρίες σας και το πώς αισθάνεστε τώρα. Έτσι αν τώρα αισθάνεστε καλά θα θυμάστε διαφορετικά το τι έγινε στο παρελθόν, από το αν ήσασταν χάλια. Δεν έχει νόημα ν’ ασχολείστε με φαντάσματα.
Το να παραπονιέστε διαρκώς ότι το παρελθόν σας είναι υπεύθυνο για όσα είστε ή δεν είστε σήμερα, δείχνει ότι δεν αγαπάτε τον εαυτό σας κι ότι αρνείστε να αλλάξετε. Ότι αρνείστε να ζήσετε κάποιες εμπειρίες που θα σας βοηθήσουν ν’ αναπτύξετε κάποια χαρακτηριστικά που (νομίζετε ότι) σας «λείπουν» και να αποδεχθείτε τα απωθημένα σας κομμάτια.
Για παράδειγμα πολλοί παραπονιούνται ότι οι γονείς τους δεν τους συμπαραστάθηκαν όταν ήταν μικροί, ούτε τους ενθάρρυναν για να πετύχουν αυτά που ήθελαν («Ποτέ δεν με βοήθησαν, όλο ήθελαν να περνάει το δικό τους, κάθε φορά που πήγαινα να κάνω κάτι για μένα, με κριτίκαραν κλπ»). Οι άνθρωποι αυτοί χρησιμοποιούν το παρελθόν, σαν μια καλή δικαιολογία για να μην αλλάξουν. Υποστηρίζουν ότι σήμερα δεν έχουν αυτοπεποίθηση κι ότι οι άλλοι εξακολουθούν να μην τους υποστηρίζουν, επειδή στο παρελθόν οι γονείς τους δεν τους παρείχαν τις συνθήκες για ν’ αναπτύξουν αυτοπεποίθηση. Αρκετοί δε το πάνε ακόμα πιο μακριά (φταίνε οι προηγούμενες ζωές μου, το κάρμα μου κλπ. που είμαι σήμερα δειλός ή οτιδήποτε άλλο).
Λάθος! Αυτό που έγινε στη παιδική τους ηλικία, ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόταν για ν’ αποκτήσουν αυτοπεποίθηση! Όταν δεν έχεις αυτοπεποίθηση, την αποκτάς μόνο όταν οι άλλοι δεν σε υποστηρίζουν. Όταν οι άλλοι σου αντιτίθενται. Εκεί σταδιακά – στην πράξη – «αναγκάζεσαι» ν’ αντιδράσεις, να πράξεις, να ορθώσεις το παράστημά σου, να θέσεις τους όρους και τα όριά σου, οπότε αρχίζεις να αισθάνεσαι σιγά – σιγά πιο δυνατός, πιο κύριος του εαυτού σου. Αρχίζεις ν’ αγαπάς περισσότερο τον εαυτό σου και ν’ αποκτάς περισσότερη αυτοπεποίθηση. Αν οι άλλοι σε υποστήριζαν πάντα, δεν θα έμπαινες καν στον κόπο ν’ αναπτύξεις αυτοπεποίθηση. Θα το θεωρούσες κάτι το δεδομένο και θα στηριζόσουν στην καλή γνώμη των άλλων για να νοιώσεις ευτυχισμένος. Οι άνθρωποι που δεν σε υποστηρίζουν σήμερα, απλά σου δίνουν κι άλλες ευκαιρίες για να πετύχεις αυτό που δεν μπόρεσες στην παιδική σου ηλικία.
Αν εξακολουθείς και σήμερα να κλαίγεσαι και να προφασίζεσαι ότι … «αν τα πράγματα ήταν αλλιώς με τους γονείς μου, σήμερα θα ήμουν πιο δυνατός», απλά εξακολουθείς να χάνεις αυτές τις ευκαιρίες που συνεχίζουν να υπάρχουν στο σήμερα. Στην παιδική σου ηλικία, ίσως να μην μπορούσες ν’ αντιδράσεις στην «αδικία». Σαν ενήλικος όμως μπορείς και πρέπει! Έστω δειλά στην αρχή, πιο πολύ αργότερα. Όσο δεν αρνιέσαι να ζήσεις και να μάθεις από τις εμπειρίες, τόσο θα αποκτάς περισσότερη αυτοπεποίθηση. Κι όσο αποκτάς περισσότερη αυτοπεποίθηση, τόσο θα αισθάνεσαι καλύτερα με τον εαυτό σου. Τόσο θα τον αγαπάς και θα τον δέχεσαι περισσότερο.
Πήγα σε μάγισσες, σε χαρτορίχτρες …
Μην αγχώνεστε επίσης ιδιαίτερα για το μέλλον. Το άγχος για το μέλλον δείχνει απλά ότι φοβάστε. Η ότι αποφεύγετε να δείτε κάτι στο σήμερα. Εστιάστε στο τώρα, σ’ αυτά που σας συμβαίνουν σήμερα – την κάθε στιγμή. Μην επικεντρώνεστε στα «αρνητικά» σας σημεία – δεν είναι αρνητικά – ΕΣΕΙΣ νομίζετε ότι είναι αρνητικά! Όσο εστιάζετε και αναλύετε και περιγράφετε τα αρνητικά σας κομμάτια, τόσο αυτά θα συνεχίζουν να υπάρχουν και να σας ταλαιπωρούν.
Αρχίστε να ανακαλύπτετε το «θετικό» στο κάθε τι (ιδιαίτερα σ’ αυτά που εσείς θεωρείτε αρνητικά). Και μετά αφήστε το απλώς να προσπεράσει. Το «θετικό» και το «αρνητικό» είναι και τα δυο ψευδαισθήσεις. Μάθετε να παρατηρείτε και να βιώνετε απλώς αυτά που γίνονται, χωρίς να ταυτίζεστε τόσο πολύ μαζί τους.
Αφεθείτε στη ροή των πραγμάτων.
Τόσα πράγματα γίνονται γύρω σας κάθε στιγμή κι εσείς τα χάνετε, σκεφτόμενοι διαρκώς τι θα κάνετε μετά ή τι κάνατε πριν. Χάνετε συνέχεια το τι συμβαίνει στο τώρα. Ζείτε κυριολεκτικά μέσα στο κεφάλι σας. Είναι ν’ απορεί κανείς πως χωράτε ολόκληροι εκεί μέσα! Βγείτε για λίγο έξω από το κεφάλι σας. Υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα πράγματα εκεί έξω που ούτε τα είχατε υποψιαστεί. Νοιώστε τα. Ζήστε τα.. Να συγκεντρώνεστε σ’ αυτό που κάνετε τώρα. Μην σκέφτεστε για το τι θα κάνετε μετά, ή το τι κάνατε στο παρελθόν. Να είστε εκεί – σε κάθε σας δραστηριότητα…
.."Such a storm of emotions as humans can evoke, all on the basis of imagination", the dragon observed condescendingly. In a more reflective voice she asked, "Do you do this because you live such short lives? Tell yourselves wild tales of what might happen tomorrow, and feel all the feelings of events that will never happen? Perhaps to make up for the pasts you cannot recall, you invent futures that will not exist."...
Απο το βιβλίο της Robbin Hobb "Ship of Destiny"
© Copyright 2010 - Γ. Καλοκύρης - Το περιεχόμενο του άρθρου αυτού διατίθεται στους επισκέπτες αυστηρά για προσωπική χρήση. Απαγορεύεται η χρήση ή αναδημοσίευσή του, σε οποιοδήποτε μέσο μετά ή άνευ επεξεργασίας.
